ازدواج و طلاق در حقوق ترکیه در 30 سال

یک ازدواج ۳۰ ساله، به معنای یک سابقه طولانی از با هم بودن، خاطرات مشترک بیشتر، اندوخته‌های مادی و معنوی بیشتر و شاید هم بچه‌ها است. این وضعیت، روند طلاق را پیچیده‌تر می‌کند و از لحاظ قانونی، احساسی و مادی مشکلات بیشتری به وجود می‌آورد.

از لحاظ قانونی، هیچ تفاوتی بین طلاق پس از هر ازدواجی با مدت یک سال و بیشتر و طلاق پس از یک ازدواج ۳۰ ساله وجود ندارد. اما از آنجا که ازدواج ۳۰ ساله قبل از سال ۲۰۰۲ صورت گرفته است، در مسائل مربوط به تقسیم اموال تفاوت‌هایی وجود دارد.

در این نوشته، جنبه‌های حقوقی طلاق پس از ازدواج ۳۰ ساله را بررسی خواهیم کرد، اطلاعات کلی در مورد روند طلاق ارائه می‌دهیم و به بررسی مسائلی مانند چگونگی تقسیم اموال در ازدواج‌های قبل از سال ۲۰۰۲ می‌پردازیم تا به شما راهنمایی کنیم.

طلاق چیست؟

طلاق به معنای خاتمه قانونی یک ازدواج است. قانون مدنی ترکیه طلاق را بر اساس دعوی یکی از زوجین و با حکم دادگاه تعریف می‌کند. برای شروع دعوی طلاق، باید یکی از دلایل قانونی موجود باشد.

شرایط دعوی طلاق

برای شروع دعوی طلاق باید برخی شرایط اساسی وجود داشته باشد. این شرایط عبارتند از:

1. زنده بودن زوجین: برای شروع دعوی طلاق هر دو زوج باید زنده باشند. برای یک همسر فوت شده نمی‌توان دعوی طلاق شروع کرد.

2. ازدواج معتبر: برای شروع دعوی طلاق باید ازدواج معتبر باشد. ازدواج باید از طریق عقد رسمی انجام شده باشد.

3. حق دعوی: دعوی طلاق می‌تواند توسط یکی از زوجین شروع شود. هر دو زوج می‌توانند به طور مشترک دعوی را شروع کنند.

4. دلیل طلاق: برای شروع دعوی طلاق باید یکی از دلایل قانونی موجود باشد. دلایل طلاق در مواد 161 تا 166 قانون مدنی ترکیه مشخص شده‌اند. این دلایل عبارتند از:

خیانت: خیانت یکی از زوجین می‌تواند دلیل کافی برای طلاق باشد.

قصد به قتل، رفتارهای بد و تحقیرآمیز: قصد به قتل یکی از زوجین به دیگری، رفتارهای بد یا تحقیرآمیز می‌تواند دلیل طلاق باشد.

ارتکاب جرم تحقیرآمیز و زندگی ننگ‌آور: ارتکاب جرم تحقیرآمیز یا زندگی ننگ‌آور یکی از زوجین می‌تواند دلیل طلاق باشد.

ترک: ترک یکی از زوجین توسط دیگری و بازنگشتن برای حداقل شش ماه می‌تواند دلیل طلاق باشد.

بیماری روانی: ابتلای یکی از زوجین به بیماری روانی که درمان آن ممکن نیست یا زندگی مشترک را غیر قابل تحمل می‌کند، می‌تواند دلیل طلاق باشد.

از هم پاشیدن پایه‌های زندگی مشترک: از هم پاشیدن پایه‌های زندگی مشترک و ناتوانی در ادامه آن می‌تواند دلیل شایع طلاق باشد. این وضعیت می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، مانند: اختلافات، عدم ارتباط، خشونت، خیانت، مشکلات مالی و غیره.

طلاق به دلیل جدایی عملی: در صورتی که زوجین برای حداقل دو سال به طور جدا از هم زندگی کنند و در طول یک سال از این مدت هیچ تمایلی به آشتی نشان ندهند، می‌توانند دعوی طلاق به دلیل جدایی عملی را آغاز کنند.

انواع طلاق

دعاوی طلاق به دو دسته تقسیم می‌شوند:

طلاق توافقی: در صورتی که زوجین بر روی طلاق و نتایج مالی آن توافق داشته باشند، دعوی طلاق توافقی آغاز می‌شود.

طلاق اختلافی: در صورتی که زوجین بر روی طلاق یا نتایج مالی آن توافق نداشته باشند، دعوی طلاق اختلافی آغاز می‌شود.

طلاق توافقی پس از 30 سال ازدواج

چگونه دعوی طلاق توافقی آغاز می‌شود؟

دعوی طلاق توافقی، زمانی که حداقل یک سال از ازدواج گذشته باشد و زوجین بر روی طلاق توافق کرده باشند، آغاز می‌شود. در این دعوی، زوجین یک “پروتکل طلاق توافقی” را که تمامی حقوق و تعهدات آن‌ها را تنظیم می‌کند، به دادگاه ارائه می‌کنند.

مراحل دعوی طلاق توافقی پس از 30 سال ازدواج

1. تهیه پروتکل طلاق توافقی:

زوجین باید یک پروتکل شامل توافقات خود در مورد طلاق، تقسیم اموال، نفقه، حضانت و دیگر مسائل تهیه کنند.
پروتکل باید دقیق، واضح و قابل فهم باشد و حقوق و تعهدات هر دو طرف را به طور برابر تنظیم کند.
موارد مندرج در پروتکل نباید برخلاف قوانین باشد.
پروتکل می‌تواند توسط وکلای طرفین یا یک وکیل مشترک تهیه شود.

2. تهیه مدارک لازم:

مدارک لازم برای دعوی طلاق توافقی عبارتند از:

کارت‌های شناسایی و مدارک خانوادگی
عقدنامه
وکالتنامه‌های وکلای طرفین در صورت وجود
پروتکل طلاق توافقی
رسید هزینه‌ها و عوارض دادرسی

3. شروع دعوی:

یکی از زوجین یا هر دو به طور مشترک می‌توانند به دادگاه خانواده صالح مراجعه کرده و دعوی طلاق توافقی را شروع کنند.
در دادخواست، اطلاعات هویتی طرفین، تاریخ و مدت ازدواج، دلایل تصمیم به طلاق و اطلاعات مربوط به پروتکل طلاق توافقی باید ذکر شود.

4. استماع قاضی:

پس از شروع دعوی، قاضی هر دو طرف را به طور جداگانه استماع کرده و محتوای پروتکل را بررسی می‌کند.
قاضی ارزیابی می‌کند که آیا پروتکل مطابق با قوانین و اراده طرفین است یا خیر.
در صورت عدم وجود مشکل، قاضی پروتکل را تأیید کرده و حکم به طلاق می‌دهد.

5. حکم طلاق:

پس از تأیید پروتکل طلاق توافقی توسط قاضی، حکم به طلاق داده می‌شود.
پس از قطعی شدن حکم طلاق، طلاق در کارت‌های شناسایی و مدارک خانوادگی ثبت می‌شود.

نکاتی که باید در دعوی طلاق توافقی پس از 30 سال ازدواج مد نظر داشته باشید:

پروتکل طلاق توافقی مهمترین عنصر دعوی طلاق است. بنابراین، تهیه پروتکل با دقت و تنظیم حقوق و تعهدات هر دو طرف به طور برابر مهم است.
دعوی طلاق توافقی نسبت به دعوی طلاق اختلافی سریعتر و آسان‌تر به نتیجه می‌رسد.

طلاق اختلافی پس از 30 سال ازدواج:

در مواردی که زوجین به توافق نمی‌رسند، دعوی طلاق اختلافی آغاز می‌شود. در این دعوی، برای هر موضوع مطرح شده شواهد جمع‌آوری شده و توسط دادگاه ارزیابی می‌شود. دادگاه در مورد همه موضوعات مطروحه حکم صادر می‌کند.

مراحل دعوی طلاق اختلافی چگونه است؟

دعاوی طلاق اختلافی، دعاوی هستند که در آن‌ها زوجین به توافق نرسیده و درخواست‌های خود را به دادگاه ارائه می‌کنند. در این دعاوی، هر دو طرف با ارائه شواهد و دفاع از ادعاهای خود تلاش می‌کنند حقوق خود را حفظ کنند.

مراحل دعوی:

شروع دعوی: دعوی طلاق به دادگاه خانواده صالح ارائه می‌شود. در دادخواست، دلیل طلاق و در صورت وجود دیگر درخواست‌ها (نفقه، حضانت، غرامت و غیره) ذکر می‌شود.

پاسخگویی: دادخواست به طرف دعوی ابلاغ می‌شود و از او خواسته می‌شود پاسخ دهد.
طرف دعوی دفاع خود را در برابر ادعاهای دادخواست ارائه می‌دهد و در صورت وجود درخواست‌های خود را نیز مطرح می‌کند.

ارائه شواهد: طرفین برای حمایت از دعوی خود شواهد ارائه می‌دهند. این شواهد می‌تواند شامل شهادت شهود، گزارش‌های کارشناسی، مدارک، ضبط‌های صوتی و تصویری و غیره باشد.

مذاکرات: در صورت لزوم، طرفین و شهود توسط دادگاه استماع می‌شوند.

حکم: دادگاه با بررسی همه شواهد و اظهارات طرفین، حکم صادر می‌کند. حکم شامل تصمیم درباره طلاق و در صورت وجود تنظیمات در مورد نفقه، حضانت و غرامت خواهد بود.

نکاتی که باید در دعاوی طلاق اختلافی مد نظر داشته باشید:

برای جلوگیری از طولانی شدن دعوی و هزینه‌های اضافی، تلاش برای توافق بین طرفین مفید خواهد بود.
جمع‌آوری دقیق شواهد و ارائه آن به دادگاه می‌تواند روند دعوی را تحت تأثیر قرار دهد.
امکان اعتراض به حکم دادگاه وجود دارد. با این حال، اعتراض باید دلایل موجه و قانونی داشته باشد.
دعاوی طلاق اختلافی می‌توانند طولانی و استرس‌زا باشند. بنابراین، دریافت کمک حقوقی از یک وکیل می‌تواند روند را آسان‌تر کند.

حضانت مشترک چیست؟

حضانت مشترک، نوعی حضانت است که در آن والدین پس از طلاق نیز به طور مشترک مسئولیت حضانت کودک را بر عهده دارند. در این سیستم، والدین در مورد تربیت، آموزش، سلامت و دیگر مسائل مهم کودک به طور مشترک تصمیم‌گیری می‌کنند و مسئولیت‌ها را به اشتراک می‌گذارند.

چگونه حکم حضانت مشترک صادر می‌شود؟

حکم حضانت مشترک می‌تواند در دعاوی طلاق توافقی یا اختلافی صادر شود.

دعاوی طلاق توافقی: والدین می‌توانند شرایط طلاق شامل حضانت را در یک پروتکل تنظیم کرده و توافق کنند. این پروتکل پس از تأیید دادگاه به حکم حضانت مشترک تبدیل می‌شود.

دعاوی طلاق اختلافی: در صورتی که والدین بر سر حضانت توافق نکنند، دادگاه تصمیم می‌گیرد که آیا حضانت مشترک صادر شود یا خیر. دادگاه در این تصمیم‌گیری مصلحت کودک را در نظر می‌گیرد.

آیا همیشه امکان حضانت مشترک وجود دارد؟

حضانت مشترک همیشه ممکن نیست. در موارد زیر ممکن است حکم حضانت مشترک صادر نشود:

وجود سابقه خشونت یا سوءاستفاده بین والدین.
نبود امکان ارتباط و همکاری بین والدین.
در صورتی که مصلحت کودک با حضانت مشترک تأمین نشود.

تقسیم اموال (رژیم اموال) در طلاق پس از 30 سال ازدواج

تقسیم اموال در طلاق به معنای تعیین نحوه تقسیم اموال بین زوجین است که در طول زندگی مشترک به دست آمده‌اند. بر اساس قانون مدنی ترکیه، رژیم قانونی اموال به عنوان رژیم مشارکت در اموال به کار می‌رود. بر اساس این رژیم، اموالی که در طول زندگی مشترک به دست آمده‌اند به عنوان “اموال به دست آمده” شناخته می‌شوند و در صورت طلاق، هر دو طرف نسبت به این اموال حقوق دارند.

حق مشارکت در اموال به دست آمده:

اگر یکی از زوجین در طول زندگی مشترک به اموال به دست آمده کمک کرده باشد، می‌تواند از همسر دیگر حق مشارکت در اموال به دست آمده را درخواست کند. این حق، نیمی از ارزش اموال به دست آمده در طول زندگی مشترک را تشکیل می‌دهد.

دعوی تقسیم اموال:

برای محاسبه حق مشارکت در اموال به دست آمده و تقسیم اموال باید دعوی تقسیم اموال مطرح شود. این دعوی پس از قطعی شدن دعوی طلاق قابل طرح است. در دعوی، باید لیستی از اموال به دست آمده و ارزش هر کدام ارائه شود.

تقسیم اموال چگونه انجام می‌شود؟

تقسیم اموال توسط دادگاه با در نظر گرفتن وضعیت مالی زوجین، میزان مشارکت در زندگی مشترک و سایر معیارها انجام می‌شود. دادگاه اموال به دست آمده را به صورت پولی تخمین زده و به زوجین دستور می‌دهد که سهم خود را پرداخت کنند.

تقسیم اموال در طلاق پس از 30 سال ازدواج

برای زوجینی که قبل از سال 2002 ازدواج کرده‌اند، تقسیم اموال بر اساس قانون مدنی قدیمی (قانون شماره 743) با رژیم تفکیک اموال انجام می‌شد. در این رژیم، تمام اموالی که قبل و در طول ازدواج به دست آمده‌اند به عنوان اموال شخصی تلقی می‌شدند. در صورت طلاق یا فوت یکی از زوجین، اموال شخصی تقسیم نمی‌شدند و تنها بدهی‌ها و مطالبات تسویه می‌شدند.

با این حال، با اجرایی شدن قانون مدنی ترکیه (قانون شماره 4721) در سال 2002، رژیم قانونی اموال به رژیم مشارکت در اموال تغییر یافت. در این رژیم، نیمی از اموال به دست آمده در طول زندگی مشترک، در صورت طلاق یا فوت یکی از زوجین به همسر دیگر تعلق می‌گیرد. اموال شخصی در این تقسیم مشارکت نمی‌کنند.

تقسیم اموال برای ازدواج‌های قبل از 30 سال

برای زوجینی که قبل از سال 2002 ازدواج کرده‌اند و در طول یک سال پس از سال 2002 توافق‌نامه رژیم اموال تنظیم نکرده‌اند، رژیم مشارکت در اموال به کار می‌رود. اما برای بخش ازدواج قبل از سال 2002، احکام رژیم تفکیک اموال معتبر است. در این حالت، اموال به دست آمده قبل از سال 2002 به عنوان اموال شخصی تلقی شده و تقسیم نمی‌شوند.

تقسیم اموال برای ازدواج‌های قبل از 30 سال

برای زوجینی که قبل از سال 2002 ازدواج کرده‌اند، تقسیم اموال بر اساس قانون مدنی قدیمی (قانون شماره 743) با رژیم تفکیک اموال انجام می‌شد. در این رژیم، تمام اموالی که قبل و در طول ازدواج به دست آمده‌اند به عنوان اموال شخصی تلقی می‌شدند. در صورت طلاق یا فوت یکی از زوجین، اموال شخصی تقسیم نمی‌شدند و تنها بدهی‌ها و مطالبات تسویه می‌شدند.

با این حال، با اجرایی شدن قانون مدنی ترکیه (قانون شماره 4721) در سال 2002، رژیم قانونی اموال به رژیم مشارکت در اموال تغییر یافت. در این رژیم، نیمی از اموال به دست آمده در طول زندگی مشترک، در صورت طلاق یا فوت یکی از زوجین به همسر دیگر تعلق می‌گیرد. اموال شخصی در این تقسیم مشارکت نمی‌کنند.

آیا زوجینی که قبل از 30 سال ازدواج کرده‌اند می‌توانند رژیم اموال خود را تغییر دهند؟

بله، زوجینی که قبل از سال 2002 ازدواج کرده‌اند می‌توانند با تنظیم توافق‌نامه ازدواج، رژیم اموال خود را تغییر دهند. برای اعتبار توافق‌نامه، باید توسط دفتر اسناد رسمی تأیید شود.

نفقه:

نفقه پولی است که پس از طلاق به همسری که قادر به تأمین معاش خود نیست، توسط همسر دیگر پرداخت می‌شود. نفقه به دو دسته نفقه فقر و نفقه مشارکت تقسیم می‌شود:

نفقه فقر: همسری که پس از طلاق قادر به تأمین معاش خود نیست، می‌تواند از همسر دیگر نفقه فقر درخواست کند. میزان نفقه فقر توسط دادگاه با توجه به وضعیت مالی زوجین، مدت ازدواج و مشارکت در طول ازدواج تعیین می‌شود.

نفقه مشارکت: برای تأمین هزینه‌های کودک زیر سن قانونی، به والدی که حق حضانت ندارد نفقه مشارکت پرداخت می‌شود. میزان نفقه مشارکت با توجه به سن کودک، وضعیت سلامت، هزینه‌های آموزشی و دیگر نیازها توسط دادگاه تعیین می‌شود.

چگونه دعوی نفقه مطرح می‌شود؟

دعوی نفقه به دادگاه خانواده صالح مطرح می‌شود. در دادخواست، وضعیت مالی همسر درخواست‌کننده نفقه، وضعیت مالی همسر دیگر، نیازهای کودکان زیر سن قانونی در صورت وجود و میزان نفقه درخواستی ذکر می‌شود. مدارک اثبات وضعیت مالی (فیش حقوقی، اسناد بانکی و غیره) باید به دادخواست ضمیمه شود.

فوت یکی از زوجین در طول دعوی طلاق

در صورتی که یکی از زوجین در طول دعوی طلاق و قبل از قطعی شدن حکم فوت کند، ورثه او می‌توانند دعوی را ادامه دهند. اما، این وضعیت فقط در دعاوی طلاق اختلافی امکان‌پذیر است. در دعاوی طلاق توافقی، ورثه نمی‌توانند دعوی طلاق را ادامه دهند.

برای کمک و مشاوره بیشتر در مورد طلاق و ازدواج 30 ساله، با ما تماس بگیرید.