جرم عدم تحویل فرزند (عدم نمایش کودک) در ترکیه

جرم نشان ندادن کودک

جرم ربودن و نگهداشتن کودکی که سرپرستی آن به عهده شخص دیگری است، در جامعه به عنوان جرم نشان ندادن کودک شناخته می‌شود. متاسفانه در کشور ما، مواردی از ربودن کودکان توسط یکی از والدین و نشان ندادن آنها به والد دیگر رخ می‌دهد. قانونگذار برای حل این مشکل، ربودن و نگهداشتن کودک را به عنوان جرم در چارچوب قانون جزای ترکیه مقرر کرده است. علاوه بر این، در قانون حمایت از کودک و قانون اجرای احکام نیز مقرراتی در این خصوص وجود دارد.

جرم نشان ندادن کودک، جرمی است که علیه نظم خانواده مرتکب می‌شود. با اینکه حضانت مشترک امکان‌پذیر است، اما در نتیجه دعاوی طلاق، سرپرستی کودک معمولاً به یکی از طرفین داده می‌شود. طرفی که حضانت را بر عهده دارد، موظف است که کودک را در چارچوب مرزهای تعیین شده توسط قاضی به طرف دیگر نشان دهد. با این حال، ربودن یا نگهداشتن کودکی که کمتر از ۱۶ سال سن دارد توسط والدین یا خویشاوندان درجه سوم و بالاتر که حضانت از آنها سلب شده، جرم تلقی می‌شود. این موضوع در ماده ۲۳۴ قانون جزای ترکیه مقرر شده است. برای اطلاعات بیشتر در مورد جرم نشان ندادن کودک می‌توانید به دفتر ما مراجعه کرده و از وکلای متخصص در این زمینه مشاوره حقوقی دریافت کنید.

چگونه جرم نشان ندادن کودک رخ می‌دهد؟

قانونگذار بیان کرده است که در صورتی که والدینی که حضانت از آنها سلب شده یا خویشاوندان درجه سوم و بالاتر، کودکی که کمتر از ۱۶ سال سن دارد را بدون استفاده از زور یا تهدید از حضانت والدین، قیم یا سرپرست قانونی ربوده یا نگه دارند، جرم نشان ندادن کودک رخ می‌دهد. در این صورت، مرتکب به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم خواهد شد. جرم نشان ندادن کودک در دو حالت ممکن است رخ دهد:

ربودن کودکی که کمتر از ۱۶ سال سن دارد بدون استفاده از زور یا تهدید

نگهداشتن کودکی که کمتر از ۱۶ سال سن دارد

ربودن کودک به معنای دور کردن کودک از حضانت یا قیمومیت و انتقال او به مکان دیگر است. این عمل ربودن می‌تواند به اشکال مختلفی انجام شود، مانند کشیدن کودک، بردن او با خود، هدایت او به مکان دیگر. عدم موفقیت در بردن کودک به مکان مورد نظر، وقوع جرم را منع نمی‌کند.

نگهداشتن کودک زمانی رخ می‌دهد که کودک به صورت داوطلبانه نزد فردی که او را نگه می‌دارد، می‌رود. در این صورت، نگهداشتن کودک توسط مرتکب انجام می‌شود. برای مثال، اگر کودک با رضایت مادر به نزد پدر برود و پدر کودک را برنگرداند، کودک نگه داشته شده است. به ویژه در مواردی که طرفی که حضانت ندارد، کودک را در چارچوب رابطه شخصی تعیین شده توسط قاضی نگه می‌دارد اما او را برنمی‌گرداند، این وضعیت غالباً رخ می‌دهد. در این صورت، نگهداشتن کودک رخ می‌دهد و فردی که این کار را انجام می‌دهد، مرتکب جرم شده است.

چه کسانی می‌توانند جرم نشان ندادن کودک را مرتکب شوند؟

جرم نشان ندادن کودک تنها توسط افراد خاصی قابل ارتکاب است. در صورتی که افراد دیگری کودک را ربوده یا نگه دارند، جرم دیگری رخ خواهد داد و به مجازات دیگری محکوم خواهند شد.

مرتکبان جرم نشان ندادن کودک عبارتند از:

– والدینی که حضانت از آنها سلب شده

– خویشاوندان درجه سوم و بالاتر که حضانت از آنها سلب شده

در این خصوص، خویشاوندان سببی نمی‌توانند مرتکب این جرم شوند. در صورتی که خویشاوندان سببی این اعمال را انجام دهند، جرم دیگری مطرح خواهد شد. (ماده ۱۰۹ قانون جزا)

باید توجه داشت که در بند سوم ماده‌ای که جرم نشان ندادن کودک را تنظیم می‌کند، حالت دیگری نیز مطرح شده است. به موجب این بند، فردی که کودکی را که بدون اطلاع یا رضایت نماینده قانونی‌اش خانه را ترک کرده است، نزد خود نگه دارد، حتی با رضایت، بدون اطلاع دادن به خانواده یا مقامات مسئول، نیز مشمول این جرم می‌شود. بنابراین، همه می‌توانند مرتکب این جرم شوند. اما در این حالت، فردی که کودک را نزد خود نگه داشته است، به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم خواهد شد. بنابراین، اگر وضعیت بند سوم مطرح باشد، همه می‌توانند مرتکب این جرم شوند. در این صورت، مدت مجازات متفاوت است.

چه کسانی می‌توانند دعوی جرم نشان ندادن کودک را مطرح کنند؟

به طور کلی، قربانی این جرم کودک است، به ویژه کودکی که تحت سرپرستی والدین، قیم یا سرپرست قانونی قرار دارد.

کودک قربانی باید کمتر از ۱۶ سال سن داشته باشد. در صورتی که کودک کمتر از ۱۶ سال داشته باشد، رضایت او اهمیتی ندارد. در صورتی که کودک ۱۶ ساله باشد و با رضایت او ربوده و نگه داشته شود، این موضوع جرم نخواهد بود. در این حالت، رضایت کودک مانع وقوع جرم می‌شود.

در چه مواردی به مرتکب جرم مجازات بیشتری داده می‌شود؟

در بند دوم جرم نشان ندادن کودک، برخی موارد که منجر به افزایش مجازات مرتکب می‌شوند، مطرح شده است. طبق این حکم، مواردی که منجر به افزایش دو برابری مجازات مرتکب می‌شوند عبارتند از:

1. اگر کودک با استفاده از زور یا تهدید ربوده یا نگه داشته شده باشد

باید توجه داشت که برای وقوع جرم ربودن یا نگه داشتن کودک، نیازی به استفاده از زور و تهدید نیست. اما اگر کودک کمتر از ۱۶ سال با زور یا تهدید متقاعد شده باشد، مجازات مرتکب افزایش خواهد یافت. زور و تهدید، وضعیت مشدد جرم را تشکیل می‌دهند.

2. اگر کودک کمتر از ۱۲ سال سن داشته باشد

ربودن یا نگه داشتن کودکی که کمتر از ۱۲ سال سن دارد، منجر به افزایش دو برابری مجازات مرتکب خواهد شد.

مجازات جرم

مجازات این جرم، حبس از سه ماه تا یک سال است. این جرم به صورت خودکار یعنی بدون نیاز به شکایت، مورد تحقیق قرار می‌گیرد. برای تحقیق در مورد این جرم نیازی به شکایت نیست.

مخالفت با دستور تحویل کودک

مخالفت با دستور تحویل کودک نیز جرم محسوب می‌شود. این وضعیت در قانون اجرای احکام مقرر شده است. در این خصوص، مجازاتی برای مخالفت با دستور تحویل کودک نیز وجود دارد. در صورتی که حکمی برای تحویل کودک وجود داشته باشد یا دستوری در رابطه با اقدامات حفاظتی صادر شده باشد و کسی برخلاف آن عمل کند، در صورت شکایت، به حبس انضباطی تا سه ماه محکوم خواهد شد. این موضوع برای کسانی که اجرای دستور تحویل را مختل می‌کنند نیز صدق می‌کند. برای مثال، در صورتی که مادر یا پدر در اجرای دستور تحویل کودک به مأموران مشکل ایجاد کند، مجازات انضباطی مطرح خواهد شد. اما برای این منظور باید ظرف یک ماه شکایت شود.

موارد دیگر در رابطه با مخالفت با دستور تحویل کودک:

کسانی که برخلاف دستور تحویل کودک یا دستور اقدامات حفاظتی در رابطه با برقراری ارتباط شخصی با کودک عمل کنند و کسانی که اجرای این دستور را مختل کنند

این افراد در صورت شکایت ظرف یک ماه، به حبس انضباطی از سه روز تا ده روز محکوم خواهند شد.

کسانی که حق ملاقات با کودک به آنها داده شده و در پایان مدت تعیین شده کودک را به مکان مشخص شده برنگردانند

این افراد در صورت شکایت ظرف یک ماه، به حبس انضباطی تا سه ماه محکوم خواهند شد.

برای کمک یا مشاوره بیشتر در این زمینه، لطفاً با ما تماس بگیرید