دادخواست سرپرستی (محدودیت) در قانون ترکیه چیست؟

دادگاه قیمومت و موارد محدودیت

دادگاه قیمومت، برای حمایت از کودکان کوچک که تحت حضانت نیستند و افراد بالغی که به دلیل شرایط مختلف قادر به مدیریت خود و اموالشان نیستند و برای تأمین امنیت حقوقی و قانونی آنها انجام می‌شود.

کودکان کوچک که تحت حضانت نیستند، بدون محدودیت مستقیماً تحت حضانت قرار می‌گیرند. افراد بالغی که قادر به مدیریت خود و اموالشان نیستند، برای قرار گرفتن تحت قیمومت باید محدود شوند. در این حالت، قیمومت به دو بخش «کودکی» و «محدودیت» تقسیم می‌شود.

قیمومت به دلیل کودکی

کودکان، به هر شکل تا ۱۸ سالگی تحت حضانت والدین خود هستند. والدین وظیفه مراقبت از کودکان را دارند. بنابراین نیازی به قرار گرفتن کودکان تحت قیمومت نیست. قیمومت برای کودکان فقط در صورتی لازم است که آنها تحت حضانت نباشند.

اگر هر دو والدین یک کودک فوت کرده یا غایب باشند یا حضانت به هر نحوی با حکم دادگاه از والدین سلب شده باشد، کودک در وضعیت «بدون حضانت» خواهد بود. در صورت فوت مادر، حضانت فرزندان نامشروع به طور مستقیم به مادر داده می‌شود و در صورت فوت این مادر، دادگاه حضانت کودک را به نفع او به پدر می‌دهد یا با حکم دادگاه کودک را تحت قیمومت قرار می‌دهد.

دادخواست قیمومت به دلیل محدودیت (محدودیت)

محدودیت، محدودیتی است که به دلیل یکی از دلایل مذکور در قانون و با حکم دادگاه برای افرادی که نیاز به حمایت و مراقبت دارند، اعمال می‌شود. افراد بالغی که به دلیل دلایل محدود به قانون مدنی، قادر به حفاظت از منافع شخصی خود نیستند، به منظور حمایت محدود می‌شوند. در این حالت، دادگاه برای آنها قیم تعیین خواهد کرد. همچنین، در صورت زنده بودن والدین، آنها تحت حضانت قرار خواهند گرفت.

دلایل محدودیت

دلایل محدودیت به طور جداگانه در قانون ذکر شده است. بنابراین، محدودیت یک فرد به جز موارد مذکور در قانون ممکن نیست. این دلایل شامل؛

1- قیمومت به دلیل بیماری روانی یا ضعف عقل

طبق ماده ۴۰۵ قانون مدنی، «هر فرد بالغی که به دلیل بیماری روانی یا ضعف عقل قادر به انجام امور خود نباشد یا نیاز به کمک مداوم برای حفاظت و مراقبت خود داشته باشد یا امنیت دیگران را به خطر بیاندازد، محدود می‌شود.»

بنابراین، بیماری روانی یک فرد به تنهایی به معنای حتماً محدود شدن آن فرد نیست. فرد باید به دلیل بیماری روانی یا ضعف عقل قادر به انجام امور خود نباشد، نیاز به کمک مداوم برای حفاظت و مراقبت خود داشته باشد یا برای دیگران خطرناک باشد.

2- محدودیت به دلیل ولخرجی، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، سبک زندگی بد یا مدیریت بد اموال

این مورد در ماده ۴۰۶ قانون مدنی تنظیم شده است. فرد به دلیل ولخرجی، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، سبک زندگی بد یا مدیریت بد اموال محدود می‌شود. با این حال، علاوه بر وجود این دلایل، باید به دلیل این دلایل، «فرد یا خانواده‌اش را در معرض خطر فقر و نیازمندی قرار دهد و به همین دلیل نیاز به حمایت و مراقبت مداوم داشته باشد» یا «امنیت دیگران را تهدید کند.»

ولخرجی، به معنای انجام خرج‌های بی‌حد و بدون هیچ فایده‌ای بدون محاسبه تعادل درآمد و هزینه است. باید به حد شور و شوق رسیده باشد. فرد باید به دلیل این دلیل به طور مداوم خود یا خانواده‌اش را در معرض خطر قرار دهد.

اعتیاد به الکل، به معنای وابستگی شدید به نوشیدنی‌های الکلی و ناتوانی در ترک آن است. فرد باید به طور مداوم و در حالت مستی نوشیدنی‌های الکلی مصرف کند، نه به صورت گاه و بیگاه.

سبک زندگی بد، به معنای انجام رفتارهایی است که با اخلاق عمومی و نظم جامعه سازگار نیست. به طور خلاصه؛ زندگی بد، خلاف اخلاق و جامعه است.

مدیریت بد، به معنای عدم توجه کافی به اموال و امور مالی مرتبط با اموال یک فرد است.

3- محدودیت به دلیل محکومیت به حبس

هر فردی که به حبس یک سال یا بیشتر محکوم شود، محدود می‌شود. دادگاهی که مسئول اجرای حکم است، موظف است وضعیت را به مقامات قیمومت مربوطه اطلاع دهد.

برای محدودیت به دلیل محکومیت به حبس، بررسی نمی‌شود که آیا فرد می‌تواند امور خود را انجام دهد یا خیر. محکومیت کافی برای محدودیت است.

4- محدودیت به درخواست خود فرد

طبق ماده ۴۰۸ قانون مدنی، هر فردی که ثابت کند به دلیل پیری، ناتوانی، نداشتن تجربه یا بیماری شدید قادر به انجام امور خود نیست، می‌تواند درخواست محدودیت خود را ارائه دهد.

برای تحقق محدودیت به این دلیل، فرد باید خودش این درخواست را داشته باشد. دادگاه نمی‌تواند این اقدام را به تنهایی انجام دهد.

دادخواست قیمومت به دلیل محدودیت – رویه

شنیدن فرد توسط دادگاه؛ در موارد محدودیت به دلیل ولخرجی، اعتیاد به الکل و مواد مخدر، سبک زندگی بد، مدیریت بد و محدودیت به درخواست خود فرد، دادگاه تصمیم خود را پس از شنیدن فرد محدود شونده می‌گیرد. دادگاه و قانون چنین شرطی را پیش‌بینی کرده‌اند. دلیل این شرط، حفاظت از فردی است که ممکن است محدود شود از اطرافیان و بستگان بد نیت خود. همچنین به دلیل اینکه نمی‌خواهند فقط به ادعا و اثبات آنها اکتفا کنند. در دیگر دلایل محدودیت، شنیدن فرد الزامی نیست.

مراجعه به کارشناسان؛ «محدودیت به دلیل بیماری روانی یا ضعف عقل تنها بر اساس گزارش رسمی کمیسیون بهداشت تصمیم‌گیری می‌شود.» (ماده ۴۰۹/۲ قانون مدنی)

همچنین، در صورت تمایل دادگاه، با در نظر گرفتن گزارش کمیسیون بهداشت، فردی که درخواست محدودیت برای او مطرح شده را می‌شنود.

اعلام حکم محدودیت؛ حکم محدودیت که توسط دادگاه صادر شده است، پس از قطعی شدن، در محل اقامت فرد محدود و محل ثبت وی در دفتر ثبت احوال اعلام می‌شود.

محدودیت از تاریخ اعلام برای اشخاص ثالث مؤثر خواهد بود. تا این تاریخ، معاملات حقوقی انجام شده با فرد محدود معتبر خواهند بود.

صلاحیت و اختیار در دادخواست قیمومت

دادگاه صالح برای امور مربوط به قرار گرفتن فرد تحت قیمومت، تعیین قیم، تغییر قیم و رفع قیمومت، دادگاه حقوقی صلح محل اقامت کودک یا فرد محدود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دادخواست قیمومت می‌توانید از طریق صفحه تماس با ما تماس بگیرید.

دادخواست سرپرستی (محدودیت) در قانون ترکیه چیست

Yazıyı paylaşın: