قرارداد ازدواج (قرارداد رژیم اموال) در ترکیه چیست؟

قرارداد ازدواج (رژیم اموال)

قرارداد ازدواج که به عنوان قرارداد رژیم اموال نیز شناخته می‌شود، نهادی است که زوجین می‌توانند پیش از ازدواج منعقد کنند و همچنین می‌توانند در طول زندگی مشترک نیز آن را تنظیم کنند. نهاد ازدواج برای زوجین روابط حقوقی شخصی و مالی خاصی را به همراه دارد. قرارداد رژیم اموال، قراردادی در حوزه حقوق خانواده است که نحوه استفاده زوجین از اموالشان، نحوه بهره‌برداری از آنها و نحوه مدیریت و تصرف آنها را تنظیم می‌کند.

قانون‌گذار انواع مختلفی از رژیم‌های اموال را پیش‌بینی کرده و انتخاب یکی از آنها را به زوجین واگذار کرده است. زوجین می‌توانند بر اساس آزادی اراده، رژیم اموالی که مایل هستند را بپذیرند. اگر زوجین هیچ رژیمی را انتخاب نکنند، به طور قانونی تحت رژیم اموال قانونی قرار می‌گیرند. رژیم اموال قانونی در حقوق ما به عنوان “رژیم مشارکت در اموال کسب شده” تعیین شده است.

رژیم اموال قانونی چیست؟

قانون‌گذار به زوجین این امکان را داده است که رژیم اموال خود را آزادانه تعیین کنند. اگر طرفین به وضوح یکی از رژیم‌های پیش‌بینی شده در قانون را انتخاب نکنند، پذیرفته می‌شود که رژیم اموال قانونی را انتخاب کرده‌اند. رژیم اموال قانونی به طور کلی رژیم مشارکت در اموال کسب شده است. اگر طرفین هیچ قرارداد ازدواجی نداشته باشند و یکی از رژیم‌های اموال را انتخاب نکرده باشند، رژیم اموال کسب شده مطرح می‌شود.

انواع رژیم‌های اموال چیست؟

1. رژیم مشارکت در اموال کسب شده

این رژیم توسط قانون‌گذار به عنوان رژیم اموال قانونی تعیین شده است. مفهوم اموال کسب شده شامل دارایی‌هایی است که هر یک از زوجین در طول این رژیم با پرداخت آنها به دست آورده‌اند. اموال کسب شده زوجین عبارتند از:

-درآمد حاصل از کار،

-پرداخت‌های نهادهای تامین اجتماعی یا نهادهای کمک اجتماعی یا صندوق‌ها و موسسات مشابه که برای کمک به کارکنان تاسیس شده‌اند،

-غرامت‌های پرداخت شده به دلیل از دست دادن قدرت کار،

-درآمدهای اموال شخصی،

-ارزش‌های جایگزین اموال کسب شده.

علاوه بر این، اموال شخصی زوجین که در ابتدای رژیم اموال یا قبل از آن متعلق به خودشان بوده یا از طریق ارث یا بدون عوض به دست آمده‌اند، به همراه مطالبات غرامت معنوی و ارزش‌های جایگزین اموال شخصی، جزو اموال شخصی محسوب می‌شوند. به طور کلی، اموال شخصی یکی از زوجین به تسویه رژیم اموال اضافه نمی‌شود.

2. رژیم جدایی اموال

رژیم جدایی اموال بر اساس قانون قبلی به عنوان رژیم اموال قانونی پذیرفته شده بود. بر اساس این رژیم، هر یک از زوجین مالک اموال خود هستند. زوجین به طور کلی مالکیت اموال خود را به تنهایی دارند. در این وضعیت، دارایی‌های زوجین جدا هستند. اموالی که قبل از ازدواج یا در طول ازدواج کسب شده‌اند فقط متعلق به زوجی است که آنها را کسب کرده و به زوج دیگر حق مالکیت نمی‌دهد. تسویه رژیم جدایی اموال بسیار ساده است. هر زوج در هنگام تسویه، اموالی که مالک آنهاست را دریافت می‌کند. رژیم جدایی اموال در عمل اغلب ترجیح داده می‌شود. زوجین می‌توانند قبل از ازدواج یا در طول ازدواج رژیم جدایی اموال را بپذیرند. بدین ترتیب، هر زوج اموالی که کسب می‌کند را بدون به اشتراک گذاشتن با زوج دیگر تحت حمایت خود دارد.

3. رژیم جدایی اموال مشترک

رژیم جدایی اموال مشترک به عنوان یکی از انواع رژیم‌های اموالی که توسط قانون‌گذار برای زوجین پیش‌بینی شده است، معرفی شده است. رژیم جدایی اموال مشترک تا حدی به رژیم اموال قانونی شباهت دارد. در این رژیم، زوجین هم مالک اموال کسب شده در زندگی مشترک و هم مالک اموال شخصی که قبل از ازدواج داشته‌اند، هستند. این اموال هر طور و هر زمانی که به دست آمده باشند (قبل از ازدواج/بعد از ازدواج)، بین زوجین به صورت مساوی تقسیم می‌شوند. با پایان رژیم، هر یک از زوجین اموال متعلق به خود را که نزد زوج دیگر است، بازمی‌گیرد. اما اگر یکی از زوجین ثابت کند که نیاز مبرم به اموال دارد، می‌تواند با پرداخت سهم زوج دیگر، آن اموال را دریافت کند.

4. رژیم اموال مشترک

رژیم اموال مشترک نیز یکی از رژیم‌هایی است که زوجین می‌توانند انتخاب کنند. این رژیم شامل اموال مشترک و اموال شخصی زوجین است. زوجین می‌توانند با این رژیم، دارایی‌های خاص خود و درآمدهای خود را خارج از مشترک نگه داشته و یک اشتراک ایجاد کنند. در رژیم اموال مشترک، دو نوع اموال وجود دارد: اموال مشترک و اموال شخصی. زوجین به طور مشترک مالک اموال مشترک هستند. تمام دارایی‌های غیرشخصی زوجین به طور کلی به عنوان اموال مشترک تلقی می‌شود.

5. رژیم اموال فوق‌العاده

در برخی موارد، می‌توان با درخواست یکی از زوجین به رژیم اموال فوق‌العاده منتقل شد، همچنین ممکن است با درخواست بستانکار یا خود به خود به رژیم اموال فوق‌العاده منتقل شود. رژیم‌های انتخابی مذکور در قانون به طور کلی به عنوان رژیم‌های اموال معمولی محسوب می‌شوند. قانون‌گذار در برخی موارد، به خودی خود، با حکم دادگاه یا به درخواست طرفین امکان تبدیل رژیم اموال قانونی به رژیم جدایی اموال را به طور قانونی فراهم کرده است. این موضوع به عنوان رژیم اموال فوق‌العاده شناخته می‌شود. برای اطلاعات بیشتر، توصیه می‌کنیم که مشاوره حقوقی دریافت کنید.

شرایط قرارداد ازدواج چیست؟

1. طرفین قرارداد ازدواج باید دارای قدرت تمیز باشند.

افراد با اهلیت کامل، دارای قدرت تمیز، بالغ و غیرمحجور هستند و به طور کلی می‌توانند هر نوع رابطه حقوقی داشته باشند. افراد نابالغ و محجور می‌توانند با رضایت نمایندگان قانونی خود قرارداد رژیم اموال منعقد کنند. افراد با اهلیت ناقص نمی‌توانند این قرارداد را منعقد کنند.

2. طرفین باید در مورد رژیم اموال توافق داشته باشند.

3. قرارداد ازدواج باید به صورت تنظیم یا تأیید در دفتر اسناد رسمی انجام شود.

علاوه بر این، اعلام رژیم اموالی که در زمان درخواست ازدواج انتخاب شده است نیز معتبر است.

4. قرارداد ازدواج باید امضا شود.

امضا باید توسط طرفین یا نمایندگان قانونی برای افراد نابالغ و محجور انجام شود.

5. مفاد قرارداد نباید مخالف با مقررات الزام‌آور قانون، اخلاق، نظم عمومی و حقوق شخصی باشد.

6. ازدواج نباید غیرممکن باشد.

قرارداد ازدواج چگونه انجام می‌شود؟

قرارداد رژیم اموال می‌تواند قبل یا بعد از ازدواج منعقد شود. در عمل، دیده می‌شود که نامزدها نیز این قرارداد را منعقد می‌کنند. قبل از ازدواج، می‌توان با اطلاع کتبی به مسئول ازدواج، یکی از رژیم‌های اموال پیش‌بینی شده در قانون را انتخاب کرد. علاوه بر این، زوجین می‌توانند در طول ازدواج، قرارداد رژیم اموال را در دفتر اسناد رسمی منعقد کنند. به طور کلی، قرارداد رژیم اموال باید به صورت تنظیم یا تأیید در دفتر اسناد رسمی انجام شود. در این راستا، قرارداد رژیم اموال تابع شرایط شکلی رسمی است. تغییر یا لغو قرارداد موجود نیز تابع شرایط شکلی مشابه است. قرارداد می‌تواند در هر دفتر اسناد رسمی انجام شود.

شرطی و مدت‌دار بودن قرارداد رژیم اموال

بر اساس نظر غالب، قرارداد ازدواج می‌تواند مشروط و مدت‌دار باشد. توافق طرفین در این زمینه اساسی است. طرفین می‌توانند تصمیم بگیرند که قرارداد رژیم اموال در صورت وقوع یک وضعیت خاص به پایان برسد، یا آن را برای مدت معینی مانند 10 سال تنظیم کنند.

ابطال قرارداد ازدواج

این قرارداد تا زمان انقضای آن ادامه دارد. قرارداد رژیم اموال می‌تواند به دلایل مختلف منقضی شود. ابتدا با انتخاب رژیم دیگری توسط طرفین، رژیم موجود به پایان می‌رسد. علاوه بر این، در صورت وجود شرایط رژیم فوق‌العاده، قرارداد منقضی خواهد شد. مرگ یکی از زوجین نیز قرارداد را خاتمه می‌دهد.

با حکم دادگاه مبنی بر ابطال ازدواج یا حکم طلاق، می‌توان به رژیم جدایی اموال منتقل شد. در این موارد، می‌توان از دادگاه خانواده صالح تسویه قرارداد را درخواست کرد.

• مرگ
• انتخاب رژیم اموال دیگر در دفتر اسناد رسمی
• طلاق
• ابطال ازدواج
• انتقال به رژیم اموال فوق‌العاده یعنی رژیم جدایی اموال

دادگاه صالح و مختار برای تسویه

دادگاه صالح به طور کلی دادگاه خانواده است. دادگاه مختار، در صورت انقضای قرارداد با مرگ، دادگاه محل آخرین اقامت متوفی است؛ در صورت انقضای قرارداد با طلاق یا ابطال ازدواج، دادگاه محل اقامت یکی از زوجین یا دادگاهی است که قبل از دعوی، حداقل شش ماه آخر در آنجا به طور مشترک سکونت داشته‌اند؛ در صورت انتقال به رژیم اموال فوق‌العاده، دادگاه محل اقامت یکی از زوجین است.

برای اطلاعات بیشتر و مشاوره حقوقی، می‌توانید با ما از طریق تماس بگیرید

.