DNA-Test in het Turkse recht bij vaderschapsprocedures

Wat is een DNA-test?

Een DNA-test levert cruciale gegevens voor juridische doeleinden om de relatie tussen een ouder en een kind vast te stellen, en in gerechtelijke situaties om te bepalen tot welk eerder bemonsterd individu biologisch materiaal behoort.

Hoe wordt een DNA-test uitgevoerd?

DNA-tests worden doorgaans uitgevoerd door het analyseren van biologische monsters zoals bloed, speeksel of haar van het kind en de potentiële vader in een laboratoriumomgeving.

Wat is de juridische basis voor DNA-testen in het Turkse recht?

De juridische basis voor DNA-testen wordt gereguleerd door het Turkse Burgerlijk Wetboek en gerelateerde regelgeving. Volgens artikel 284 van het Turkse Burgerlijk Wetboek kan een persoon die een vermoeden van vaderschap wil weerleggen, indien er een vermoeden van vaderschap bestaat, een DNA-test aanvragen om te bewijzen dat hij niet de biologische vader van het kind is.

Vaderschapszaken en DNA-testen in het Turkse recht

Een vaderschapszaak wordt aangespannen wanneer een buitenechtelijk geboren kind niet wordt erkend door de biologische vader, om de afstamming tussen het kind en de vader vast te stellen door middel van een gerechtelijke uitspraak. Deze zaak kan worden aangespannen door de moeder of het kind tegen de vader of, indien de vader overleden is, tegen zijn erfgenamen.
Als het kind binnen het huwelijk wordt geboren, wordt de echtgenoot verondersteld de vader te zijn. Het vermoeden van vaderschap geldt voor degenen die geslachtsgemeenschap hadden met de moeder tussen 300 en 180 dagen voor de geboorte van het kind. DNA-testen zijn cruciaal voor partijen om hun beweringen te bewijzen in geval van twijfel.

Kan een rechtbank een DNA-test bevelen?

Een rechtbank kan een DNA-test bevelen. Voor een rechtbank om een DNA-test te bevelen moet het vaststellen van de afstamming echter een voorlopige kwestie zijn bij het oplossen van een geschil, zoals in vaderschapszaken, ontkenning van vaderschapszaken of erfeniszaken.
Bijvoorbeeld, in een vaderschapszaak moet de familierechtbank de biologische verbinding tussen het kind en de vader vaststellen om een uitspraak te doen, waardoor een DNA-test noodzakelijk is.

Wie kan een DNA-test aanvragen in het Turkse recht?

In een rechtszaak kan elke partij een DNA-test aanvragen bij de rechter, of de rechter kan dit op eigen initiatief bevelen.
Aangezien zaken gerelateerd aan de openbare orde onderhevig zijn aan het principe van ambtshalve onderzoek, zijn deze zaken niet onderhevig aan de discretie van partijen. Voorbeelden van dergelijke zaken zijn vaderschapszaken, ontkenning van vaderschapszaken, burgerlijke stand correctiezaken en zaken van absolute nietigheid van het huwelijk. In dergelijke zaken is de rechter niet gebonden aan het materiaal dat door partijen wordt aangevoerd en kan hij op eigen initiatief bewijs verzamelen, inclusief het bevelen van een DNA-test.
Bijvoorbeeld, in een vaderschapszaak kan een DNA-test worden aangevraagd door het kind, de moeder of de vader die betrokken is bij de zaak, of door de rechter.

Kan een DNA-test worden afgedwongen in het Turkse recht?

Zelfs met een gerechtelijk bevel kan een persoon weigeren een DNA-test te ondergaan. In dergelijke gevallen kan de rechter, volgens de Burgerlijke Procedurewet en de gevestigde praktijken van het Hof van Cassatie, indien er geen gerechtvaardigd reden is, beslissen dat de DNA-test met geweld wordt uitgevoerd. Volgens artikel 292 van de Burgerlijke Procedurewet: “Iedereen is verplicht bloed- of weefselmonsters te laten nemen voor het vaststellen van afstamming, mits dit noodzakelijk is voor de oplossing van het geschil, wetenschappelijk gepast is en geen gezondheidsrisico vormt. Indien deze verplichting niet wordt nageleefd zonder gerechtvaardigd reden, zal de rechter bevelen dat het onderzoek met geweld wordt uitgevoerd.”
Bovendien vereist een DNA-test voor een kind onder de 18 jaar de toestemming van beide ouders. Als de ouders weigeren, kan de rechter nog steeds bevelen dat de test met geweld wordt uitgevoerd.
Zonder gerechtelijk bevel kan een DNA-test niet met geweld worden uitgevoerd. De te analyseren personen moeten instemmen met de test.

Voorbeeld Hooggerechtshof Beslissing

“(…) In vaderschapsbepalingszaken wordt het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering toegepast, onverminderd de voorwaarden gespecificeerd in artikel 284 van het Turkse Burgerlijk Wetboek. Volgens artikel 292/1 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering is iedereen verplicht zich te onderwerpen aan bloed- of weefselmonster afname van hun lichaam voor het doel van het vaststellen van afstamming, mits dit noodzakelijk is voor de oplossing van het geschil, conform wetenschappelijke gegevens en geen gezondheidsrisico vormt. Indien deze verplichting niet wordt nageleefd zonder gerechtvaardigd reden, zal de rechter beslissen het onderzoek met geweld te laten uitvoeren. Daarom had de rechtbank een DNA-test moeten bevelen betreffende de vaderschapseis binnen het kader van de bovengenoemde bepaling, en had een beslissing moeten nemen gebaseerd op de resultaten, rekening houdend met het te verkrijgen rapport. In plaats daarvan werd de zaak afgewezen met onvoldoende onderzoek en onderzoek (…)”
ACHTSTE BURGERLIJKE KAMER, Zaaknummer: 2017/11626, Beslissingsnummer: 2019/4901, Datum: 13.05.2019

 

Kan een DNA-test worden uitgevoerd zonder gerechtelijk bevel in het Turkse recht?

Een DNA-test kan worden uitgevoerd zonder gerechtelijk bevel in het Turkse recht, maar alleen in particuliere laboratoria. Staats- of particuliere ziekenhuizen bieden deze dienst niet aan.
Voor een DNA-test zonder gerechtelijk bevel moeten de te analyseren personen hun identiteitsgegevens verstrekken en instemmen met de test. Als de te analyseren persoon onder de 18 jaar is, is schriftelijke toestemming van de ouder of voogd vereist.

Waar wordt een DNA-test uitgevoerd in Turkije?

Als een rechtbank een DNA-test beveelt, wordt deze uitgevoerd door het Forensisch Geneeskundig Instituut. Tests uitgevoerd buiten het Forensisch Geneeskundig Instituut zijn niet juridisch geldig in de rechtbank. DNA-tests worden ook uitgevoerd in moleculair genetische laboratoria die gelicentieerd zijn door het Ministerie van Volksgezondheid.
Zonder gerechtelijk bevel kunnen DNA-tests alleen worden uitgevoerd in particuliere laboratoria, niet in staats- of particuliere ziekenhuizen.

Is de rechter gebonden aan de DNA-testresultaten?

Een DNA-test wordt beschouwd als een deskundigenrapport voor de rechter. Hoewel de rechter niet gebonden is aan het deskundigenrapport, moet de rechter beslissingen nemen gebaseerd op logica, wetenschap en recht, rekening houdend met het deskundigenrapport.
Hoewel de rechter niet gebonden is aan deskundigenrapporten, moeten de resultaten van DNA-tests, die wetenschappelijk zeer nauwkeurig zijn, in overweging worden genomen bij het nemen van een uitspraak.

Welke methoden worden gebruikt voor DNA-testen?

Moderne DNA-tests worden uitgevoerd met methoden zoals microsatellietanalyse en STR (Short Tandem Repeat) analyse. Deze methoden bieden gedetailleerde analyse van genetische profielen van individuen en stellen biologische relaties vast.
Laboratoria die DNA-tests uitvoeren in Turkije werken doorgaans volgens internationale standaarden en bewijzen hun betrouwbaarheid door verschillende accreditaties. Rechtbanken hechten grote waarde aan resultaten van deze laboratoria en baseren hun beslissingen meestal op DNA-testresultaten zonder aanvullend bewijs nodig te hebben.

DNA-testresultaten in het Turkse recht

Gebaseerd op DNA-testresultaten bepaalt de rechtbank de biologische vader van het kind en neemt beslissingen betreffende alimentatie, voogdij, bezoekrechten, erfrechten, enz. De persoon die wordt geïdentificeerd als de biologische vader is verplicht te betalen voor de zorg en opvoeding van het kind.

Bovendien kan het vastgestelde vaderschap de correctie van de afstammingsregisters van het kind vereisen, waarbij de naam van de biologische vader wordt ingevuld op de identiteitsdocumenten van het kind, en het kind erfgenaam wordt van de biologische vader.

Een Voorbeeldbeslissing van het Hooggerechtshof:

” (… ) Het is ongepast bevonden om de zaak af te wijzen wegens onvoldoende onderzoek en research, zonder het volgende in overweging te nemen: of het DNA-rapport uit Duitsland dat door eisers is gepresenteerd officieel is, zo niet, het laten uitvoeren van een DNA-onderzoek via commissie en het nemen van een beslissing op basis van het resultaat; het afwachten van de uitkomst van de moederschapsbepaling; en, in het geval dat de moeder wordt vastgesteld als Vahide en verweerder Yaşar’s vaderschap ook wordt vastgesteld als gevolg van het DNA-onderzoek, het beschouwen van de zaak binnen het bereik van Artikelen 292 en volgende van het Turkse Burgerlijk Wetboek, gegeven dat zij op 27.09.2012 zijn getrouwd. Daarom is de uitspraak die schriftelijk is gedaan zonder rekening te houden met de bovengenoemde principes onjuist, en aangezien de beroepen gerechtvaardigd zijn om deze redenen, is besloten om de uitspraak te VERNIETIGEN conform Artikel 428 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. (… )”
ACHTTIENDE CIVIELE KAMER, Zaaknummer: 2014/3260 Beslissingsnummer: 2014/9423 Datum: 29.05.2014

 

Over Soylu Advocatenkantoor

Soylu Advocatenkantoor biedt uitgebreide juridische diensten met een focus op familierecht en internationale documentatie. Onze praktijk specialiseert zich in vaderschapszaken, DNA-testprocedures en grensoverschrijdende juridische kwesties.

Wij hebben uitgebreide ervaring met het werken met buitenlandse staatsburgers en het beheren van internationale documentworkflows, inclusief apostille-diensten en juridische vertalingen. Ons team is goed thuis in het behandelen van complexe zaken die coördinatie vereisen tussen Turkse rechtbanken en internationale jurisdicties.

Of u nu hulp nodig heeft bij vaderschapsbepaling, authenticatie van juridische documenten, of begeleiding door de vereisten van de Turkse civiele procedure, wij bieden professioneel juridisch advies op maat voor uw specifieke behoeften.

 

Voor meer hulp of advies over deze kwestie kunt u contact met ons opnemen.