
Echtscheiding in Turkije voor Buitenlanders *2025
Turkije is een land waar mensen van verschillende culturen samenleven en internationale huwelijken gebruikelijk zijn. Deze situatie brengt echtscheidingszaken van buitenlandse staatsburgers met zich mee. Het Turkse rechtssysteem heeft de echtscheidingsprocedures van buitenlandse staatsburgers aan bepaalde regels en juridische procedures gebonden. In deze gids zullen echtscheidingsprocedures van buitenlandse staatsburgers in Turkije worden besproken.
Te volgen stappen in het echtscheidingsproces voor buitenlanders in Turkije
Wie kan een echtscheiding aanvragen in Turkije
Er is geen vereiste om een Turkse staatsburger te zijn om een echtscheiding aan te vragen in Turkije. Buitenlandse staatsburgers die in Turkije wonen hebben het recht om een echtscheiding aan te vragen, net als Turkse staatsburgers. Volgens het Turkse Burgerlijk Wetboek kan ieder individu dat in een huwelijksverbintenis leeft, echtscheiding aanvragen door een reden aan te tonen. Dit geldt ook voor buitenlandse koppels die in Turkije wonen.
Welk recht van toepassing is in echtscheidingszaken
Welk recht wordt toegepast in echtscheidingszaken van buitenlandse staatsburgers wordt bepaald binnen het kader van Wet nr. 5718 betreffende Internationaal Privaatrecht en Procesrecht (MÖHUK). Volgens deze wet wordt eerst het gemeenschappelijke nationale recht van de echtgenoten toegepast. Als de echtgenoten verschillende nationaliteiten hebben, treedt het recht van hun gemeenschappelijke gewone verblijfplaats in werking. Dat wil zeggen, het recht van het land waar de echtgenoten samenwonen wordt toegepast. Als ze ook geen gemeenschappelijke gewone verblijfplaats hebben, is het Turkse recht van toepassing.
Welke rechtbank bevoegd is
De bevoegde rechtbank in echtscheidingszaken die door buitenlandse staatsburgers in Turkije worden aangespannen, wordt bepaald volgens artikel 168 van het Turkse Burgerlijk Wetboek. Dienovereenkomstig kan de echtscheidingszaak worden aangespannen bij de rechtbank van de plaats waar een van de echtgenoten woont of waar zij voor het laatst gedurende ten minste zes maanden voorafgaand aan de zaak hebben samengewoond. Voor buitenlandse echtgenoten van wie de woonplaats of plaats van samenwoning niet in Turkije is, kan volgens artikel 41 van de MÖHUK de zaak worden aangespannen bij een van de rechtbanken in Ankara, Istanbul of Izmir.
Voorbereiding voor de echtscheidingszaak
Buitenlandse staatsburgers moeten bepaalde voorbereidingen treffen voordat ze een echtscheidingszaak in Turkije aanspannen. Deze voorbereidingen zijn van groot belang voor het soepele verloop van de zaak en het voorkomen van onnodig tijdverlies.
Vereiste documenten
De basisdocumenten die bij het aanspannen van een echtscheiding aan de rechtbank moeten worden voorgelegd zijn: Geldige identiteitsdocumenten van buitenlandse echtgenoten, huwelijksakte, bevolkingsregisteruittreksel en verblijfsdocument. Een bijzonder belangrijk punt voor buitenlandse staatsburgers is de vereiste om geregistreerd te zijn in het “Vreemdelingenregister” als ze voor ten minste zes maanden een verblijfsvergunning voor enig doel in Turkije hebben verkregen. Bovendien moet, als het een echtscheiding met wederzijdse instemming betreft, ook het echtscheidingsprotocol waarover de partijen het eens zijn, worden opgesteld.
Vertaling en apostilleprocedures
Alle documenten uit het buitenland moeten in het Turks worden vertaald en notarieel worden bekrachtigd. Voor documenten verkregen van buitenlandse autoriteiten om geldig te zijn in Turkije, moeten ze een apostille dragen of worden goedgekeurd door de vertegenwoordiging van het land waar het document is verkregen in Turkije. De vertaling van documenten moet door beëdigde vertalers worden gedaan en notarieel worden bekrachtigd. Deze procedures zijn verplicht om de documenten door Turkse rechtbanken te laten accepteren.
Advocaatkeuze en volmachtprocedures
Het is van groot belang voor buitenlandse staatsburgers om juridisch advies te krijgen tijdens het echtscheidingsprocesproces in Turkije. Werken met een advocaat die met name ervaring heeft in internationale echtscheidingszaken is van cruciaal belang voor een goed beheer van het proces. Een volmacht moet voor een notaris worden geregeld om een advocaat te machtigen. Voor partijen in het buitenland kan de volmacht worden geregeld bij het Turkse consulaat in hun land of voor een notaris. Als de volmacht in een vreemd land wordt geregeld, moet deze een apostille krijgen en in het Turks worden vertaald.
Zaakproces
Het echtscheidingsprocesproces voor buitenlandse staatsburgers omvat enkele aanvullende procedures vanwege de speciale aard ervan. Een goed beheer van dit proces is van cruciaal belang voor het gezonde verloop van de zaak.
Voorbereiding van het verzoekschrift
Een echtscheidingszaak begint met het verzoekschrift dat bij de rechtbank moet worden ingediend. Het verzoekschrift moet duidelijk de identiteitsgegevens van de partijen, de huwelijksdatum, informatie over eventuele kinderen, redenen voor echtscheiding en eisen vermelden. In zaken waarbij buitenlandse staatsburgers betrokken zijn, moet ook de nationaliteitsstatus van de partijen en welk recht zal worden toegepast in het verzoekschrift worden vermeld. Bovendien moeten eisen met betrekking tot nevenrechten zoals alimentatie, voogdij en verdeling van eigendommen ook duidelijk in het verzoekschrift worden vermeld.
Internationale kennisgevingsprocedures
Kennisgevingsprocedures krijgen een bijzonder belang wanneer een van de echtgenoten in het buitenland is. Internationale kennisgevingen worden via diplomatieke kanalen via het Ministerie van Buitenlandse Zaken gedaan.
Kennisgevingsdocumenten worden vertaald in de taal van het land waar de verweerder woont en worden afgeleverd via de bevoegde autoriteiten van dat land. Dit proces kan langer duren dan normale kennisgevingen. Als laatste redmiddel kan kennisgeving via aankondiging worden gebruikt voor buitenlandse echtgenoten van wie de adressen niet kunnen worden bereikt.
Hoorzittingsproces
Wanneer echtscheidingshoorzittingen beginnen, evalueert de rechtbank eerst of ze bevoegd is en welk recht van toepassing zal zijn. De aanwezigheid van partijen op hoorzittingen is essentieel, maar is niet verplicht voor partijen die in het buitenland wonen. Vertegenwoordiging via een advocaat is mogelijk. De rechtbank voert noodzakelijke bewijsverzameling, getuigenverhoren en andere onderzoeken uit indien nodig geacht. Bij betwiste echtscheidingen kan het proces langer duren.
Vertaaldiensten
De rechtbank wijst beëdigde vertalers toe voor buitenlandse partijen die geen Turks spreken. De vertaler woont zittingen bij om vertaling te verzorgen en brengt de verklaringen van partijen over aan de rechtbank. Vertaalkosten worden gedekt door de partij die de zaak aanspant. Het is belangrijk dat de vertaler bekwaam is in juridische terminologie en in staat is om een passende vertaling te bieden voor gerechtelijke procedures. Bovendien moeten alle vreemdtalige documenten die aan de rechtbank worden voorgelegd, door een beëdigd vertaler in het Turks worden vertaald.
Nevenrechten bij echtscheiding
In het Turkse recht zijn er bepaalde nevenrechten die samen met het echtscheidingsbesluit moeten worden geregeld. De regeling van deze rechten is ook van groot belang in echtscheidingszaken van buitenlandse staatsburgers.
Alimentatierechten
Er zijn twee soorten alimentatie in echtscheidingszaken: Tijdelijke alimentatie en armoedealimentatie. Tijdelijke alimentatie kan worden aangevraagd tijdens het procesverloop, terwijl armoedealimentatie na de echtscheiding kan worden aangevraagd. Buitenlandse echtgenoten hebben het recht om alimentatie aan te vragen, net als Turkse staatsburgers. De economische omstandigheden van de partijen worden in aanmerking genomen bij het bepalen van het alimentatiebedrag. Het belangrijke punt is dat Turkse rechtbanken kunnen beslissen tot alimentatie, zelfs als het buitenlandse recht dit niet toestaat, aangezien dit wordt beschouwd als een vereiste van de Turkse openbare orde.
Voogdij en regeling persoonlijke relatie
Wat betreft de voogdij over kinderen, neemt de rechtbank beslissingen met inachtneming van het belang van het kind. De buitenlandse nationaliteit van echtgenoten creëert geen speciale situatie bij het bepalen van de voogdij. De buitenlandse ouder aan wie de voogdij is toegekend, heeft het recht om het kind naar het buitenland te brengen. Het recht van de andere ouder om persoonlijke relaties met het kind te onderhouden moet echter worden beschermd. De rechtbank bepaalt een passend schema voor regelmatige bezoeken tussen het kind en de ouder die geen voogdij heeft.
Verdeling van eigendommen
Het recht dat moet worden toegepast bij de verdeling van eigendommen wordt bepaald volgens het gemeenschappelijke nationale recht van de echtgenoten ten tijde van het huwelijk of het recht van hun gemeenschappelijke gewone verblijfplaats. Als geen van beide bestaat, is het Turkse recht van toepassing. Als belangrijke uitzondering geldt dat het recht van het land waar het onroerend goed zich bevindt, van toepassing is op de verdeling van onroerende goederen. Dit betekent dat het Turkse recht altijd van toepassing zal zijn voor onroerende goederen in Turkije. Voor eigendommen in het buitenland zal het recht van dat land van toepassing zijn.
Compensatierechten
Materiële en morele compensatie kan worden geëist in echtscheidingszaken. Materiële compensatie kan worden aangevraagd door de onschuldige of minder schuldige echtgenoot wiens huidige of verwachte belangen zijn geschaad als gevolg van de echtscheiding. Morele compensatie kan worden aangevraagd door de echtgenoot wiens persoonlijke rechten zijn geschonden. Zelfs als het buitenlandse recht geen compensatie toestaat, kunnen Turkse rechtbanken beslissen tot compensatie. Omdat het recht op compensatie wordt gezien als een vereiste van het fundamentele begrip van rechtvaardigheid in het Turkse recht.
Speciale situaties
Er zijn enkele speciale situaties die zich kunnen voordoen in echtscheidingszaken van buitenlandse staatsburgers. Een goed beheer van deze situaties is van cruciaal belang voor het gezonde verloop van het proces.
Verblijfsvergunning en nationaliteitsstatus
De situatie na echtscheiding van mensen die de Turkse nationaliteit hebben verkregen door huwelijk is van bijzonder belang. Als er drie jaar zijn verstreken sinds het huwelijk en de nationaliteit is verkregen, gaat de nationaliteit na echtscheiding niet verloren. Bij echtscheidingen die echter plaatsvinden vóór drie jaar, kunnen nationaliteitsrechten niet worden verkregen. Als wordt vastgesteld dat het huwelijk alleen is aangegaan met het doel om de nationaliteit te verkrijgen (frauduleus huwelijk), kan de nationaliteit worden ingetrokken. Bovendien kunnen verblijfs- en werkvergunningen die de buitenlandse echtgenoot na echtscheiding heeft, worden geannuleerd, afhankelijk van de specifieke omstandigheden van de situatie.
Wat te doen als er een zaak in het buitenland is aangespannen
Als er eerder een echtscheidingszaak in het buitenland is aangespannen, kan dezelfde zaak niet in Turkije worden aangespannen. In dit geval is internationale litispendentie van toepassing en wijzen Turkse rechtbanken de zaak af op procedurele gronden. Normaal
Om een echtscheidingsbesluit verkregen van een buitenlandse rechtbank geldig te laten zijn in Turkije, moet een erkennings- en handhavingszaak worden aangespannen. In gevallen waarbij beide partijen Turkse staatsburgers zijn, worden echter aanvullende voorwaarden gezocht voor de erkenning van de beslissing van de buitenlandse rechtbank.
Optie voor echtscheiding met wederzijdse instemming
Buitenlandse echtgenoten kunnen ook kiezen voor echtscheiding met wederzijdse instemming, net als Turkse staatsburgers. In dit geval moeten de partijen het eens zijn over alle gevolgen van de echtscheiding en moeten ze deze overeenkomst omzetten in een schriftelijk protocol. Kwesties zoals alimentatie, voogdij en verdeling van eigendommen moeten in detail worden geregeld in het protocol. Echtscheiding met wederzijdse instemming wordt sneller opgelost dan betwiste echtscheiding en is minder belastend voor de partijen.
Situatie van betwiste echtscheiding
Wanneer echtgenoten geen overeenstemming kunnen bereiken, ontstaat betwiste echtscheiding. In dit geval duurt het procesverloop langer en wordt het complexer. Bij betwiste echtscheiding moeten partijen hun claims bewijzen. Kwesties zoals gronden voor echtscheiding, alimentatie, voogdij en verdeling van eigendommen worden in detail onderzocht door de rechtbank. In betwiste echtscheidingszaken van buitenlandse echtgenoten kunnen met name de kennisgevingsprocedures en het bewijsverzamelingsproces langer duren.
Procedures na echtscheiding
Er zijn bepaalde procedures die moeten worden voltooid na het verkrijgen van het echtscheidingsbesluit. Tijdige en correcte voltooiing van deze procedures is belangrijk voor de juridische gevolgen van echtscheiding om volledig in werking te treden.
Definitief worden van de beslissing
Een echtscheidingsbesluit verkregen van Turkse rechtbanken wordt definitief na een beroepstermijn van twee weken na de kennisgeving van de beslissing aan partijen. Als de buitenlandse partij in het buitenland is, kan het kennisgevingsproces langer duren. Correcte kennisgeving en het verstrijken van de beroepstermijn zijn vereist om de beslissing definitief te laten worden. Officiële echtscheidingsprocedures kunnen niet worden uitgevoerd zonder de definitieve aantekening te verkrijgen.
Erkenningsproces in buitenlandse landen
Om een in Turkije verkregen echtscheidingsbesluit geldig te laten zijn in buitenlandse landen, moet het worden erkend door de bevoegde autoriteiten van dat land. Dit proces wordt uitgevoerd volgens de interne juridische regels van elk land. Een gelegaliseerde kopie en vertaling van het echtscheidingsbesluit zijn meestal vereist voor erkenning. Sommige landen kunnen aanvullende documenten vragen. Het echtscheidingsbesluit heeft geen effect in het buitenland zonder het erkenningsproces.
Bevolkingsregisterprocedures
Nadat het echtscheidingsbesluit definitief is geworden, moet deze status worden geregistreerd in bevolkingsregisters. Voor buitenlandse staatsburgers wordt deze procedure gedaan in het “Vreemdelingenregister”. Voor echtgenoten die de Turkse nationaliteit hebben, wordt de procedure gedaan in het gewone bevolkingsregister. De definitieve gerechtelijke beslissing moet worden doorgegeven aan het relevante burgerlijke stand kantoor voor de procedures. Als er een achternaamwijziging was door het huwelijk, wordt welke achternaam na echtscheiding zal worden gebruikt ook gespecificeerd in de beslissing.
Status van verblijfs- en werkvergunningen
De status van verblijfs- en werkvergunningen van de buitenlandse echtgenoot in Turkije kan veranderen na echtscheiding. Verblijfsvergunningen verkregen door het huwelijk kunnen eindigen wanneer het echtscheidingsbesluit definitief wordt. In dit geval kan een nieuwe aanvraag voor een verblijfsvergunning vereist zijn. Als de werkvergunning ook werd verkregen door het huwelijk, kan een nieuwe aanvraag voor een werkvergunning vereist zijn. Daarom is het belangrijk om na echtscheiding bij relevante instellingen aan te kloppen om noodzakelijke vergunningen te vernieuwen of nieuwe vergunningsaanvragen te doen.
Conclusie:
Het echtscheidingsproces voor buitenlandse staatsburgers in Turkije bestaat uit belangrijke fasen die zorgvuldig moeten worden gevolgd. Voorbereiding van correcte documenten, voltooiing van vertaalprocedures en goed beheer van juridische processen zijn cruciaal voor een succesvol resultaat. Het krijgen van ondersteuning van een ervaren Turkije echtscheidingsadvocaat in dit proces zal mogelijke fouten voorkomen en zorgen voor een snellere voortgang. Vooral voor buitenlandse staatsburgers moeten alle stappen zorgvuldig worden voltooid om rechten na echtscheiding te beschermen en internationale geldigheid van de beslissing te waarborgen.
Voor meer hulp of advies over deze kwestie kunt u contact met ons opnemen.