Jak przygotowuje się międzynarodowy kontrakt budowlany w Turcji?

Międzynarodowe kontrakty budowlane sporządzane w Turcji to złożone teksty prawne na skrzyżowaniu różnych systemów prawnych, norm technicznych i praktyk handlowych krajów. W procesie przygotowywania tych kontraktów należy starannie ocenić wiele krytycznych elementów, od zdolności prawnej stron po wybór prawa obowiązującego, od metod rozstrzygania sporów po specyfikacje techniczne. Dobrze sporządzony międzynarodowy kontrakt budowlany odgrywa kluczową rolę w pomyślnym zakończeniu projektu i zapobieganiu możliwym sporom.

 

Czym jest międzynarodowy kontrakt budowlany?

Jeśli strony kontraktu mają różne narodowości lub przebywają w różnych krajach, lub jeśli przedmiot kontraktu, usługa lub płatności przekraczają granice kraju, taki kontrakt ma charakter międzynarodowy. Ponadto kontrakty, które nie zawierają elementów zagranicznych pod względem aspektów osobowych lub geograficznych lub nie są związane z wieloma systemami prawnymi, również mają charakter międzynarodowy w zakresie, w jakim dotyczą handlu międzynarodowego i/lub inwestycji międzynarodowych.

 

Jakie są podstawowe cechy międzynarodowych kontraktów budowlanych?

Międzynarodowe kontrakty budowlane to generalnie projekty o wysokiej wartości, długoterminowe i złożone. Jedna strona to zwykle zagraniczna instytucja rządowa, a druga strona to firma wykonawcza lub firmy z siedzibą w innym kraju. Często zleceniodawcą jest instytucja publiczna z kraju rozwijającego się, podczas gdy wykonawcą jest firma z kraju uprzemysłowionego.

 

Jakie są najważniejsze elementy do rozważenia przy sporządzaniu międzynarodowych kontraktów budowlanych?

Najważniejsze elementy obejmują zapewnienie, że strony są zdolne do zawierania kontraktów, sporządzenie kontraktu w formie pisemnej, wybór prawa obowiązującego, określenie metody rozstrzygania sporów, zapewnienie jasnego i dokładnego języka kontraktu, zdefiniowanie sytuacji siły wyższej i określenie podziału ryzyka.

 

Jak określa się zdolność kontraktową stron?

Strony międzynarodowego kontraktu budowlanego muszą być zdolne do zawierania kontraktów zgodnie z własnym prawem krajowym. To, czy strony są zdolne, czy nie, należy ocenić według zagranicznego systemu prawnego, któremu podlegają. W szczególności:

Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych osób fizycznych:

  • Podlega prawu kraju ich obywatelstwa
  • Określa się według prawa kraju zamieszkania lub zwykłego pobytu
  • Zgodnie z artykułem 8 tureckiej ustawy o prawie międzynarodowym prywatnym i prawie procesowym, zdolność osób fizycznych podlega ich prawu narodowemu

Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych osób prawnych (firm):

  • Podlega prawu miejsca, w którym znajduje się centrum administracyjne
  • Określa się według prawa miejsca założenia
  • Zgodnie z artykułem 8/4 tureckiej ustawy o prawie międzynarodowym prywatnym i prawie procesowym, zdolność osób prawnych podlega prawu centrum administracyjnego w ich statucie
  • Prawo tureckie stosuje się do zdolności zagranicznych osób prawnych, których faktyczne centrum administracyjne znajduje się w Turcji

Ważne jest, aby wiedzieć, czy strony mają aktywną i pasywną zdolność procesową oraz kto są uprawnione organy lub osoby do reprezentowania i zaciągania zobowiązań. Szczególnie w kontraktach z zagranicznymi instytucjami rządowymi, konieczne jest wyraźne wskazanie w kontrakcie, że druga strona zrzeka się immunitetu sądowego. Dlatego bardzo ważne jest dla stron zbadanie wzajemnych dokumentów upoważnień lub okólników podpisowych podczas fazy negocjacji lub w momencie zawierania kontraktu.

 

Jakie są wymogi formalne w międzynarodowych kontraktach budowlanych?

Chociaż kontrakty w zasadzie nie podlegają żadnej formie, ważne jest, aby międzynarodowe kontrakty budowlane były sporządzane pisemnie i szczegółowo. Może to zapobiec przyszłym sporom i zmniejszyć problemy dowodowe.

Kontrakt budowlany zawarty między właścicielem gruntu a wykonawcą w zamian za grunt musi być sporządzony w formie urzędowej dla ważności, ponieważ ma na celu przeniesienie własności nieruchomości. Rzeczywiście, kontrakt zawierający zobowiązanie do przeniesienia nieruchomości gruntowej na wykonawcę musi być sporządzony w formie urzędowej, aby był ważny.

W przypadku zawierania kontraktu w środowisku elektronicznym, należy użyć bezpiecznego podpisu elektronicznego. Jednak transakcje prawne, które prawo poddaje formie urzędowej lub specjalnej ceremonii, a także kontrakty gwarancyjne, nie mogą być wykonywane za pomocą bezpiecznego podpisu elektronicznego.

W praktyce strony sporządzają duże i ważne kontrakty budowlane pisemnie, a nawet w formie urzędowej. W kontraktach zawieranych za pomocą elektronicznej wymiany danych (EDI) lub tekstu faksowego, ponieważ często nie ma podpisów w tekstach lub podpisy nie są oryginalne, szczególnie takie podpisane teksty są kopiami; jeśli chodzi o prawo procesowe, są one uważane tylko za początek dowodu. Zgodnie z naszym prawem nie jest możliwe przyjęcie fotokopii podpisów jako ważnych podpisów.

Ponadto należy wziąć pod uwagę wymogi formalne kraju, w którym kontrakt jest zawierany, i kraju, w którym będzie wykonywany. Ponieważ czasami wymóg formalny w prawie miejsca wykonania może służyć całkowicie ochronie porządku publicznego, a kontrakty w różnych formach mogą nie być uznane za ważne.

 

Dlaczego wybór prawa obowiązującego jest ważny?

Wybór prawa obowiązującego w umowie określa, jak zostaną rozwiązane kwestie nieuregulowane w umowie, zakres praw i obowiązków stron oraz jaki system prawny zostanie zastosowany w przypadku sporu. Gdy ten wybór nie zostanie dokonany, w przypadku sporu organ sądowy określi prawo obowiązujące zgodnie z własnymi regułami prawa międzynarodowego prywatnego.

 

Jakie są podstawowe obowiązki wykonawcy w międzynarodowych

Podwykonawca działa jako niezależny, nieuzależniony asystent głównego wykonawcy i posiada określoną wiedzę zawodową w temacie, który podjął.

Główny wykonawca nie ma uprawnień do nadzorowania i kontrolowania podwykonawcy. Jednak według niektórych poglądów możliwe jest, aby podwykonawca pracował pod zarządzaniem i nadzorem głównego wykonawcy, jeśli zostało to uzgodnione w kontrakcie lub jest wymagane przez charakter pracy.

Właściciel nie ma prawa dawać instrukcji podwykonawcy, ani właściciel nie ma żadnego prawa żądać od podwykonawcy wyprodukowania i dostarczenia pracy. Właściciel może wnosić roszczenia przeciwko podwykonawcy tylko zgodnie z przepisami dotyczącymi czynu niedozwolonego, jeśli warunki są spełnione.

Obowiązek podwykonawcy do stworzenia i dostarczenia dzieła budowlanego nie spoczywa na właścicielu, ale na głównym wykonawcy. Ponieważ nie istnieje relacja kontraktowa między właścicielem a podwykonawcą, właściciel nie ma obowiązku wypłaty wynagrodzenia podwykonawcy.

W przypadku odpowiedzialności głównego wykonawcy wobec właściciela za działania podwykonawcy:

  • Podwykonawca jest uważany za osobę pomocniczą głównego wykonawcy
  • Główny wykonawca ponosi odpowiedzialność, jeśli ma winę w wyborze lub instruktażu podwykonawców
  • Główny wykonawca może uniknąć odpowiedzialności za działanie podwykonawcy jedynie poprzez udowodnienie, że nie mógłby zostać uznany za winnego, gdyby sam popełnił takie działanie

Podwykonawca może skorzystać z ustawowego prawa zatrzymania przeciwko właścicielowi w celu uzyskania należnego wynagrodzenia od głównego wykonawcy za pracę przy budynku wzniesionym na gruncie właściciela i może wystąpić o rejestrację tego prawa. Prawo to istnieje niezależnie od tego, czy zlecenie pracy podwykonawcy jest dopuszczalne, czy nie.

 

Jak reguluje się siłę wyższą i nieprzewidziane okoliczności?

Regulacja siły wyższej i nieprzewidzianych okoliczności w międzynarodowych kontraktach budowlanych ma wielkie znaczenie.

Te sytuacje muszą być regulowane w następujący sposób:

Sytuacje, które mogą być uznane za siłę wyższą:

  • Wojny
  • Niepokoje społeczne
  • Powstania i rozruchy
  • Strajki
  • Powodzie
  • Pożary
  • Trzęsienia ziemi
  • Nadzwyczajne wzrosty cen surowców
  • Nieoczekiwane zmiany w politycznych i ekonomicznych warunkach świata
  • Nieoczekiwana nadmierna inflacja lub dewaluacje

Dzięki „klauzulom hardship”, które muszą być zawarte w kontrakcie:

  • Zdarzenia, które mogą być uznane za siłę wyższą lub nieprzewidziane okoliczności, mogą być ograniczone
  • Można zapobiec przyszłemu powoływaniu się przez strony na zdarzenia poza tymi warunkami jako siłę wyższą
  • Można określić, czy kontrakt zostanie rozwiązany czy kontynuowany poprzez dostosowanie się do zmieniających się okoliczności
  • Można uzgodnić, czy te sytuacje nałożą na strony obowiązki kompensacyjne lub zwrotu
  • Można uregulować, czy te sytuacje będą stanowić powód przedłużenia terminu
  • Można określić, kto dostosuje kontrakt do nowych warunków (bezstronna osoba trzecia, arbiter lub sąd państwowy rozpatrujący sprawę główną)

Ponadto strony mogą regulować te sytuacje poprzez odwoływanie się w swoich kontraktach do Kodeksu Siły Wyższej i Hardship nr 421 Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC). Krajowe systemy prawne uznają ważność klauzul hardship zawartych w kontraktach.

Zgodnie z artykułem 117 tureckiego Kodeksu Zobowiązań, zdarzenia obiektywnie niemożliwe do uniknięcia lub wyeliminowania i czyniące wykonanie kontraktu niemożliwym nazywane są „siłą wyższą”. Chociaż nie ma ogólnych przepisów i zasad dotyczących nieprzewidzianych okoliczności, można żądać rozwiązania kontraktu lub dostosowania do zmieniających się okoliczności na podstawie „zasady dobrej wiary” w Kodeksie Cywilnym.

Jeśli arbitraż został wybrany do rozwiązywania sporów, klauzule hardship muszą być zawarte w kontrakcie. Dzieje się tak dlatego, że arbitrzy interpretują zaniedbanie stron w umieszczeniu postanowień w swoich kontraktach w celu zapewnienia dostosowania postanowień kontraktowych do nieoczekiwanych nowych okoliczności, podczas gdy mieli możliwość postąpienia inaczej, jako świadome milczenie.

 

Jak określa się język kontraktu?

Sporządzenie kontraktu w języku, który obie strony wspólnie znają, jest najbardziej odpowiednią metodą. Obecnie ze względów praktycznych angielski jest zwykle wybierany jako język międzynarodowych kontraktów handlowych i ekonomicznych.

 

Jak określa się metodę rozwiązywania sporów?

Alternatywne mechanizmy rozwiązywania są szczególnie potrzebne przy rozwiązywaniu sporów wynikających z międzynarodowych kontraktów budowlanych. Organ sądowy, który ma być zastosowany w przypadku sporu, musi być jasno określony w kontrakcie. W tym kontekście:

  • Sąd państwa, którego obywatelem jest jedna ze stron, może być wybrany jako organ sądowy
  • Można wybrać międzynarodowy instytucjonalny sąd arbitrażowy
  • Można wyznaczyć sąd arbitrażowy ad hoc
  • Gdy arbitraż zostanie wybrany jako sposób rozwiązywania sporów, należy wziąć pod uwagę, że jeśli nie ma wyraźnego postanowienia w kontrakcie, dostosowanie kontraktu do zmieniających się okoliczności przez arbitrów lub jego rozwiązanie może nie być tak łatwo akceptowane jak w oficjalnych sądach

Szczególnie ważne kwestie:

  • Należy przewidzieć mechanizmy zapewniające szybkie rozwiązywanie sporów dotyczących projektów budowlanych, jeśli to możliwe, na miejscu, gdy się pojawią
  • Należy rozważyć wykonanie ostatecznej decyzji w kraju, w którym znajdują się aktywa i roszczenia stron
  • Należy zapewnić harmonię między wybranym organem sądowym a prawem właściwym
  • Kwestie takie jak miejsce arbitrażu, język arbitrażu, właściwe reguły arbitrażowe i liczba arbitrów muszą być jasno określone
  • Jeśli jedna ze stron jest państwem lub instytucją państwową, kwestia immunitetu sądowego musi być specjalnie uregulowana

Ponadto w kontrakcie można przewidzieć alternatywne metody rozwiązywania sporów, takie jak mediacja i pojednanie, i można nałożyć warunek, że nie można odwoływać się do procedur sądowych lub arbitrażu bez odwołania się do tych metod. Może to zapewnić kontynuację relacji handlowych między stronami i zmniejszyć koszty procesowe.

 

Czym są kontrakty FIDIC?

To są standardowe formularze kontraktowe opracowane przez FIDIC (Fédération Internationale des Ingénieurs-Conseils). Istnieją różne rodzaje kontraktów na roboty budowlane, elektryczne i mechaniczne, projektowanie-budowa oraz projekty „pod klucz”.

 

Jak określa się metodę płatności?

W międzynarodowych kontraktach budowlanych strony mogą swobodnie decydować o metodzie płatności w ramach reżimu walutowego kraju płatności. W praktyce używane są głównie następujące metody płatności:

  1. Akredytywa: Jedna z najbezpieczniejszych metod płatności, to system, w którym banki pośredniczą i chronią obie strony.
  2. Przedpłata: To płatność dokonywana na początku pracy, zwykle stosowana jako określony procent całkowitej ceny.
  3. Płatność dokumentowa: To system, w którym płatność jest dokonywana przeciwko przedstawieniu określonych dokumentów.
  4. Płatność za towary: To płatności dokonywane za zakończenie określonych etapów pracy.
  5. Handel wymienny: To płatności dokonywane poprzez wymianę wzajemnych towarów lub usług.
  6. Płatność kredytem akceptowym: To system oferujący możliwość odroczonej płatności.
  7. Rachunek wspólny: To płatności wykonywane przez wspólny rachunek.

Przy określaniu metody płatności w kontrakcie należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

  • Ograniczenia reżimu dewizowego krajów
  • Sytuacja finansowa i wiarygodność stron
  • Zakres i czas trwania projektu
  • Źródła finansowania (międzynarodowe instytucje kredytowe itp.)
  • Zobowiązania podatkowe i kosztowe
  • Ryzyko kursowe i metody zabezpieczania

Ponadto w umowie należy również jasno uregulować walutę, w której będą dokonywane płatności, sposób zarządzania zmianami kursów walutowych, stopy procentowe stosowane w przypadku opóźnień oraz warunki i gwarancje dotyczące przedpłat, jeśli takie istnieją.

 

Jakie są przypadki rozwiązania umów budowlanych?

Przyczyny rozwiązania umowy budowlanej można szczegółowo przedstawić w następujący sposób:

  1. Rozwiązanie przez wykonanie: Umowa kończy się przez wykonanie, gdy wykonawca terminowo ukończy i przekaże budowę, którą podjął się wykonać, zgodnie z umową i bez wad, a właściciel w całości terminowo zapłaci uzgodnione wynagrodzenie.
  2. Przekroczenie kosztów szacunkowych: Jeśli koszty szacunkowe, które zostały wcześniej określone w przybliżeniu z wykonawcą, zostaną nadmiernie przekroczone bez wpływu właściciela, właściciel ma prawo wycofać się z umowy, zarówno podczas budowy, jak i po zakończeniu budowy.
  3. Jednostronne rozwiązanie przez właściciela: Właściciel może jednostronnie rozwiązać umowę przed zakończeniem prac budowlanych, pod warunkiem że zapłaci za część ukończoną i pokryje całą szkodę wykonawcy. W tym przypadku właściciel nie musi mieć uzasadnionego powodu.
  4. Niemożliwość: Jeśli wykonanie prac budowlanych stało się niemożliwe (jeśli praca przepadła) w wyniku nieoczekiwanego zdarzenia lub działania właściciela lub wykonawcy, umowa budowlana kończy się.
  5. Wycofanie się wykonawcy z umowy: Wykonawca może wycofać się z umowy, jeśli właściciel nie wypełnia swojego obowiązku dostarczenia materiałów lub gruntu albo zapłaty wynagrodzenia, lub jeśli właściciel nie przyjmuje prac budowlanych oferowanych przez wykonawcę.
  6. Zwłoka wykonawcy: Jeśli wykonawca nie rozpoczyna prac na czas lub opóźnia wykonanie prac wbrew umowie, lub jeśli bez winy właściciela budowa jest tak opóźniona, że nie będzie możliwe jej ukończenie na czas pomimo wszystkich przewidywań, właściciel może wycofać się z umowy nie czekając na czas określony dla dostawy.
  7. Wadliwe wykonanie: Jeśli prace budowlane są poważnie wadliwe lub niezgodne z umową w takim stopniu, że właściciel nie może ich użytkować i nie można go zmusić do ich przyjęcia zgodnie z zasadami słuszności, właściciel może wycofać się z umowy przez odmowę przyjęcia prac budowlanych lub po przyjęciu prac.
  8. Nadzwyczajne okoliczności: Jeśli nadzwyczajne zdarzenia, które nie mogły być wcześniej przewidziane lub które były przewidziane, ale nie były brane pod uwagę przez obie strony, pojawią się później i uniemożliwią budowę prac lub uczynią ją niezwykle trudną, sędzia, korzystając ze swojej władzy dyskrecjonalnej, albo zwiększa uzgodnione wynagrodzenie (tj. dostosowuje umowę do zmieniających się okoliczności) albo rozwiązuje umowę.

Każdy z tych przypadków rozwiązania wpływa na prawa i obowiązki stron w różny sposób, i ważne jest, aby jasno uregulować w umowie konsekwencje tych sytuacji.

 

Dlaczego ważne jest używanie standardowych formularzy umów?

Formularze standardowe zapewniają wspólne zrozumienie między stronami znającymi różne systemy prawne, skracają proces negocjacji i zapewniają jednolitość w praktyce. Formularze standardowe opracowane przez organizacje takie jak FIDIC, ICE, Bank Światowy są szeroko stosowane.

 

Jak regulowane jest finansowanie umów?

Do finansowania międzynarodowych projektów budowlanych, które zazwyczaj obejmują duże kwoty, można uzyskać pożyczki od organizacji międzynarodowych takich jak Bank Światowy, Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju, Europejski Bank Inwestycyjny. W tym przypadku konieczne jest spełnienie standardowych formularzy i zasad odpowiedniej organizacji.

 

Jak regulowane są gwarancje?

Rodzaje gwarancji stosowane w międzynarodowych umowach budowlanych są zazwyczaj grupowane pod trzema głównymi nagłówkami:

Gwarancje przetargowe:

  • To są gwarancje pobierane w celu zapewnienia, że firma składająca ofertę nie wycofa swojej oferty lub nie uniknie podpisania umowy
  • Określane jako określony procent ceny przetargowej
  • Ważne do zakończenia przetargu

Gwarancje wykonania:

  • To są gwarancje, że wykonawca ukończy pracę zgodnie z umową
  • Określane jako określony procent ceny umowy
  • Zazwyczaj ważne do ostatecznego odbioru
  • Gwarantowana jest jakość prac i terminowe ukończenie

Gwarancje przedpłat:

  • To są gwarancje pobierane za przedpłaty dokonane przez właściciela
  • Wydawane na kwotę przedpłaty
  • Zwalniane proporcjonalnie do wykorzystania przedpłaty w pracach

Przy regulowaniu tych gwarancji szeroko stosowane są standardy ustalone w broszurze Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) zatytułowanej „Jednolite Zasady Gwarancji Umownych”.

Następujące aspekty gwarancji muszą być jasno uregulowane w umowie:

  • Forma i treść
  • Okresy ważności
  • Warunki kompensaty
  • Warunki zwolnienia
  • Kwalifikacje instytucji udzielającej gwarancji
  • Język listów gwarancyjnych
  • Prawo właściwe i sprawy pokrewne

Ponadto, ponieważ w przetargach publicznych w krajach rozwijających się często wymagane są listy gwarancyjne od lokalnych banków, należy wziąć pod uwagę trudności, jakie mogą napotkać w tym względzie międzynarodowi wykonawcy, i w razie potrzeby ustanowić mechanizmy kontrgwarancji.

Dla efektywnego wykorzystania gwarancji należy ustanowić niezbędną organizację w odniesieniu do:

  • Terminowe składanie gwarancji
  • Regularna kontrola okresów
  • Uzyskanie przedłużeń w razie potrzeby
  • Spełnienie warunków zwolnienia
  • Podjęcie środków ostrożności przeciwko ryzyku nieuczciwej kompensaty

 

Jak wykonywana jest kontrola i nadzór nad pracami?

Właściciel lub inżynier konsultant działający w imieniu właściciela kontroluje, czy praca jest wykonywana zgodnie z umową i specyfikacjami technicznymi. Zakres i sposób wykorzystania uprawnień kontrolnych musi być jasno określony w umowie.

Właściciel może podczas budowy prac wydawać wykonawcy różne bezpośrednie lub pośrednie instrukcje.

Te instrukcje mogą dotyczyć:

  1. Samej konstrukcji
  2. Sposobu wykonywania konstrukcji
  3. Materiałów używanych w budowie
  4. Wyboru podwykonawców

Wykonawca jest zobowiązany do osobistego stworzenia dzieła budowlanego, które na siebie podjął, lub do wykonania go pod swoim kierownictwem. To zobowiązanie opiera się na idei, że osobowość, osobiste umiejętności i kompetencje wykonawcy są ważne w umowie budowlanej.

Przepis w prawie dotyczący zobowiązania wykonawcy do osobistego wykonywania pracy lub wykonywania jej pod swoim kierownictwem nie jest obowiązkowy. Strony mogą uzgodnić inaczej. Na przykład:

  • W umowie można określić, że całość lub część dzieła budowlanego zostanie przekazana podwykonawcy
  • Przekazanie pracy podwykonawcy może być w umowie całkowicie lub częściowo zabronione

Uprawnienia nadzorcze i kontrolne właściciela lub inżyniera konsultanta działającego w jego imieniu obejmują dbanie o to, aby praca była wykonywana zgodnie ze specyfikacjami technicznymi i projektami, przeprowadzanie kontroli jakości oraz kontrolowanie przestrzegania harmonogramu prac. Sposób wykonywania tych uprawnień, jakie testy będą przeprowadzane, procedury zatwierdzania i akceptacji muszą być szczegółowo uregulowane w umowie.

 

Jak jest regulowane dostarczanie materiałów?

Strony mogą w umowie budowlanej swobodnie określić, która strona będzie odpowiedzialna za dostarczanie surowców takich jak piasek i kamień, oraz półfabrykatów takich jak żelazo, cement i wapno, które będą używane w budowie dzieła. Grunt i rysunki nie są w tym znaczeniu uważane za materiały.

W zwykłej umowie budowlanej właściciel dostarcza materiał, podczas gdy wykonawca tworzy dzieło budowlane. W umowie na dostawę dzieła budowlanego wykonawca zarówno dostarcza materiał, jak i tworzy dzieło budowlane. Ponieważ z odpowiednich artykułów Kodeksu Zobowiązań wynika, że zobowiązanie do dostarczania materiału w zasadzie należy do właściciela, w przypadku wątpliwości należy odrzucić zobowiązanie wykonawcy do dostarczania materiału.

Wykonawca jest odpowiedzialny za materiał, który dostarcza, zgodnie z przepisami gwarancji przeciwko wadom i obciążeniom. Jeśli materiał jest dostarczany przez właściciela, wykonawca musi dbać o ten materiał, używać go ostrożnie i chronić, oraz natychmiast powiadomić właściciela po odkryciu wadliwego materiału. Jeśli na końcu pracy pozostanie materiał, wykonawca jest zobowiązany zwrócić pozostały materiał właścicielowi.

Zobowiązanie do ubezpieczenia materiału używanego w budowie należy w zasadzie do właściciela. Jeśli jednak w umowie określono inaczej, zobowiązanie do ubezpieczenia może należeć do wykonawcy. Ponadto wykonawca musi w pilnych przypadkach, gdy materiał jest narażony na szczególne niebezpieczeństwo, ubezpieczyć materiał w imieniu właściciela na koszt właściciela.

Wykonawca jest zobowiązany do składania rachunków i rozliczenia się przed właścicielem w odniesieniu do materiału. Strony mogą określić szczegóły tego zobowiązania rozliczeniowego w umowie. Wykonawca jest zobowiązany do zwrócenia pozostałego materiału dostarczonego przez właściciela na końcu pracy. Pozostały materiał odnosi się do materiału, który nie jest integralną częścią zbudowanego dzieła.

Jeśli podczas wykonywania pracy zostanie odkryte, że materiał dostarczony przez właściciela lub grunt przez niego podany jest wadliwy, lub jeśli powstają sytuacje, które zagrażają dobremu lub terminowemu wykonaniu dzieła budowlanego, wykonawca jest zobowiązany natychmiast powiadomić właściciela, w przeciwnym razie będzie musiał sam ponieść negatywne konsekwencje.

 

Jak jest opracowywany harmonogram prac?

Harmonogram prac jest jednym z najbardziej krytycznych elementów międzynarodowych umów budowlanych i musi być opracowany tak, aby zawierał następujące szczegóły:

Data rozpoczęcia i zakończenia prac musi być jasno określona. Terminy pośrednie i kluczowe daty muszą być jasno określone w umowie. Procedury opracowywania i aktualizacji harmonogramu prac muszą być szczegółowo określone.

W przypadku opóźnień:

  • Zakres i kwota kar
  • Metoda obliczania szkód z tytułu opóźnienia
  • Dzienne, tygodniowe lub miesięczne kary za opóźnienie
  • Limit całkowitej kary za opóźnienie

Sytuacje, w których można przyznać przedłużenia czasu:

  • Siła wyższa
  • Opóźnienia spowodowane przez właściciela
  • Opóźnienia spowodowane przez władze administracyjne
  • Nieoczekiwane przeszkody fizyczne
  • Zwiększenia prac i zmiany

Ponadto premie przyznawane w przypadku wcześniejszego zakończenia również muszą być uregulowane w umowie. Związek między harmonogramem prac a płatnościami postępu, prognozami przepływów pieniężnych i programem mobilizacji są również ważnymi składnikami harmonogramu prac.

Harmonogram prac musi być okresowo aktualizowany, a sposób dokonywania tych aktualizacji, procedury zatwierdzania i zobowiązania stron muszą być jasno określone w umowie. Metoda ścieżki krytycznej musi być używana przy aktualizacjach programu, a opóźnienia i środki przyspieszające muszą być odzwierciedlone w programie.

 

Jak zarządzane są żądania zmian?

Uprawnienia właściciela do żądania zmian, powiadamianie o żądaniach zmian, proces ewaluacji, określanie skutków cenowych i czasowych muszą być jasno uregulowane w umowie.

 

Jak są regulowane tymczasowe i ostateczne odbiory?

Dzieło budowlane, które zostało ukończone i stworzone zgodnie z umową, musi być przekazane przez wykonawcę właścicielowi. Dla nieruchomych dzieł budowlanych przeprowadzany jest proces rejestracji w katasterze przed przekazaniem.

Jeśli właściciel bezprawnie odmawia przyjęcia dzieła budowlanego, popada w zwłokę według przepisów o zwłoce wierzyciela. W takim przypadku prace, które mogą być zdeponowane, mogą być zdeponowane przez wykonawcę.

Z przekazaniem dzieła budowlanego:

  • Korzyści i szkody dotyczące dzieła przechodzą na właściciela
  • Powstaje zobowiązanie właściciela do inspekcji i powiadomienia
  • Roszczenie płatnicze wykonawcy staje się wymagalne

Strony określają termin przekazania dzieła budowlanego w umowie. W praktyce obserwuje się, że strony tworzą klauzule karne i umowy premiowe dotyczące terminu przekazania. Tak więc wykonawca będzie zobowiązany zapłacić karę, jeśli dzieło budowlane nie zostanie przekazane w uzgodnionym czasie. Z drugiej strony, jeśli wykonawca przekaże pracę przed uzgodnioną datą, właściciel będzie zobowiązany zapłacić uzgodnioną premię.

Odpowiedzialności wykonawcy pozostają w mocy przez okres gwarancyjny, który rozpoczyna się po wstępnym przekazaniu. Wykonawca jest zobowiązany do usunięcia wad, które wyjdą na jaw w tym okresie. Z ostatecznym przekazaniem, które następuje na końcu okresu gwarancyjnego, kończy się odpowiedzialność gwarancyjna wykonawcy. Jednak odpowiedzialność za ukryte wady pozostaje.

Wykonawca musi przekazać własność wykonanego dzieła właścicielowi i musi starannie wykonywać zobowiązania wynikające z umowy budowlanej oraz chronić interesy właściciela.

 

Jak Regulowane Są Procedury Testowania i Uruchamiania?

W międzynarodowych umowach budowlanych, szczególnie przy budowie obiektów przemysłowych, procedury testowania i uruchamiania muszą być szczegółowo uregulowane. W tym kontekście:

Inspekcja Techniczna Prac:

  • Inspekcje przeprowadzane przez właściciela lub inżyniera konsultanta w imieniu właściciela
  • Metody testowania, które mają być stosowane na każdym etapie
  • Ocena i raportowanie wyników testów
  • Procedury, które mają być przestrzegane w przypadku niezgodności

Testy Wydajności:

  • Gwarantowane wartości wydajności
  • Warunki testowe i kryteria akceptacji
  • Czas trwania testów i testy powtórne
  • Kary i bonusy za wydajność
  • Ocena wyników testów

Proces Uruchamiania:

  • Faza ukończenia mechanicznego
  • Testy zimne (uruchamianie systemów bez obciążenia)
  • Testy ciepłe (uruchamianie systemów z obciążeniem)
  • Szkolenie personelu
  • Przygotowanie dokumentacji operacyjnej i konserwacyjnej
  • Dostawa części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych

Odpowiedzialności stron podczas procesu testowania i uruchamiania, surowce i materiały pomocnicze do wykorzystania, zaopatrzenie w energię, przydział personelu i podobne kwestie muszą również być wyraźnie określone. Ponadto procedury rozwiązywania opóźnień, awarii i niezgodności, które mogą wystąpić podczas tego procesu, muszą być zdefiniowane w umowie.

 

Jak Regulowane Są Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska?

Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska są ważnymi składnikami międzynarodowych umów budowlanych. Szczególnie po 2003 roku kwestie te nabrały większego znaczenia wraz z Zasadami Równika przyjętymi przez największe instytucje finansowe świata. Zasady te mają na celu zapewnienie, że projekty budowlane finansowane przez instytucje kredytowe rozwijają się w sposób społecznie odpowiedzialny i przyjazny środowisku.

Zobowiązania dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska muszą być szczegółowo uregulowane w umowach. W tym kontekście normy krajowe i międzynarodowe, którym należy sprostać, przepisy środowiskowe kraju goszczącego oraz regulacje dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa w pracy muszą być wyraźnie wymienione. Ponadto raporty oceny oddziaływania na środowisko, analizy ryzyka bezpieczeństwa pracy i związane z nimi odpowiedzialności również muszą być uwzględnione w umowie.

Chociaż zdolność wykonawcy do wpływania na aspekty środowiskowe w tradycyjnej działalności budowlanej jest ograniczona przez kryteria techniczne i warunki określane przez pracodawców i ich inżynierów konsultantów, normy środowiskowe i społeczne stały się obecnie ważnymi kryteriami przy udzielaniu finansowania międzynarodowego. Dlatego środki ochrony środowiska, zarządzanie odpadami, kontrola hałasu, ochrona jakości powietrza i podobne kwestie muszą być szczegółowo uregulowane w umowach, a sankcje stosowane w przypadku niewykonania tych zobowiązań muszą być wyraźnie określone.

 

Jak Regulowane Są Zobowiązania Ubezpieczeniowe?

Obowiązek ubezpieczenia materiałów używanych w budownictwie należy w zasadzie do właściciela. Jednak jeśli umowa stanowi inaczej, obowiązek ubezpieczenia może należeć do wykonawcy. Szczególnie w pilnych przypadkach, gdy materiał jest narażony na szczególne niebezpieczeństwo, wykonawca musi ubezpieczyć materiał w imieniu właściciela na koszt właściciela.

Zobowiązania ubezpieczeniowe w międzynarodowych umowach budowlanych muszą być uregulowane w następujących kategoriach:

  • Ubezpieczenie all-risk (ubezpieczenie budowlane od wszystkich ryzyk)
  • Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej pracodawcy
  • Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej wobec osób trzecich
  • Ubezpieczenie odpowiedzialności zawodowej
  • Ubezpieczenie transportowe
  • Ubezpieczenie pracowników
  • Ubezpieczenie maszyn i urządzeń

W polisach ubezpieczeniowych:

  • Sumy ubezpieczenia
  • Okres ubezpieczenia
  • Zakres ochrony
  • Franszyza
  • Obowiązek płacenia składki ubezpieczeniowej
  • Procedura zgłaszania szkód i odszkodowań
  • Wybór towarzystwa ubezpieczeniowego
  • Współubezpieczone strony
  • Prawa regresu

takie kwestie muszą być wyraźnie określone. Ponadto warunki ważności polis, procedury przedłużania i procedury, które mają być wykonywane w przypadku anulowania, również muszą być uregulowane w umowie.

 

Jak Przygotowywane Są Specyfikacje Ogólne i Szczególne?

Przygotowanie specyfikacji ogólnych i szczególnych w międzynarodowym sektorze budowlanym jest ważną kwestią i musi być przygotowane zgodnie z określonymi zasadami:

Specyfikacje Ogólne:

  • Nowoczesny system przetargowy musi rozpoczynać się od skutecznej oceny prekwalifikacyjnej kandydatów
  • Należy przestrzegać procedury przetargowej opartej na wysokiej jakości dokumentach przetargowych
  • Musi zawierać zrównoważone warunki umowy, które sprawiedliwie rozdzielają potencjalne przyszłe ryzyka między zleceniodawcą a wykonawcą
  • Międzynarodowo uznane standardowe formularze umów, takie jak FIDIC, mogą być przyjęte jako podstawa
  • Specyfikacje ogólne mogą różnić się w zależności od typu projektu (roboty budowlane, prace elektromechaniczne, projektowanie-budowa itp.)

Specyfikacje Szczególne:

  • Zawiera specjalne warunki i wymagania specyficzne dla projektu
  • Specyfikacje techniczne muszą być szczegółowo określone
  • Materiały do użycia, normy i wymagania jakościowe muszą być jasno zdefiniowane
  • Harmonogram prac, kryteria wykonania i warunki akceptacji muszą być jasno ustalone
  • Przestrzeganie lokalnych przepisów i norm musi być zachowane

Kompatybilność Specyfikacji:

  • Specyfikacje ogólne i szczególne nie mogą sobie przeczyć
  • Musi zostać określona hierarchia między specyfikacjami
  • Specyfikacje muszą być kompatybilne z innymi dokumentami umowy
  • Terminologia techniczna musi być używana konsekwentnie
  • Należy unikać wyrażeń, które mogą prowadzić do dwuznaczności i różnych interpretacji

Specyfikacje przygotowane zgodnie z międzynarodowymi normami są kluczowe dla pomyślnej realizacji projektu i zapobiegania możliwym sporom.

 

Jak Uporządkowane Są Załączniki do Umowy?

W międzynarodowych umowach budowlanych załączniki do umowy są uważane za integralną część umowy i mają wielkie znaczenie. Załączniki te zazwyczaj zawierają szczegółowe dokumenty, takie jak specyfikacje techniczne, projekty, rysunki, harmonogram prac, cenniki, ilości, opisy cen jednostkowych, normy jakości, schemat organizacyjny i listę kluczowego personelu. Przy przygotowywaniu załączników do umowy należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie, że są one kompatybilne z główną umową i że nie ma sprzeczności wewnątrz nich samych.

W przypadku sprzeczności między załącznikami do umowy, w umowie musi być jasno określone, który dokument będzie stosowany z pierwszeństwem. Ogólnie ta kolejność priorytetów jest uporządkowana jako: tekst głównej umowy, specjalna specyfikacja techniczna, ogólna specyfikacja techniczna, projekty, opisy cen jednostkowych i inne załączniki.

Ponadto kwestie takie jak sposób dodawania nowych projektów w przypadku zmian w projektach oraz które będą miały pierwszeństwo w przypadku konfliktu z istniejącymi projektami, również powinny być uregulowane w umowie.

Procedura, którą należy zastosować przy zmianie załączników do umowy lub dodawaniu nowych załączników, osoby upoważnione i organy zatwierdzające również muszą być określone w umowie. Szczególnie w przypadku długoterminowych projektów, ponieważ może być konieczne wprowadzenie zmian w załącznikach ze względu na rozwój technologiczny lub zmieniające się potrzeby, należy z góry zaplanować, jak będzie zarządzany ten proces. Sporządzenie na piśmie wszystkich zmian i podpisanie przez strony jest ważne dla zapobiegania możliwym sporom.

 

Jak Sprawdzić Status Finansowy Zleceniodawcy?

Sprawdzenie statusu finansowego zleceniodawcy jest kluczowe w przypadku wielkoskalowych międzynarodowych projektów budowlanych. Ogólnie rzecz biorąc, zleceniodawca, szczególnie jeśli jest instytucją rządową kraju rozwijającego się, nie będzie w stanie lub nie będzie preferował finansowania projektu budowlanego ze środków własnych. W tym przypadku stosowane są następujące sposoby finansowania projektów:

  1. Uzyskiwanie Kredytu od Międzynarodowych Instytucji Finansowych:
  • Bank Światowy (Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju – IBRD)
  • Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju (International Development Association – IDA)
  • Europejski Bank Inwestycyjny (European Investment Bank – EIB)
  • Europejski Fundusz Rozwoju (European Development Fund – EDF)
  1. Zapewnienie Gwarancji Finansowych:
  • Gwarancje przetargowe
  • Gwarancje wykonania
  • Gwarancje zwrotu
  • Ustalenia dotyczące akredytyw
  • Bankowe listy gwarancyjne
  1. Środki Umowne:
  • Określenie praw przyznawanych wykonawcy w przypadku nieterminowych płatności
  • Obowiązek okresowego raportowania statusu finansowego zleceniodawcy
  • Prawo do wstrzymania prac w przypadku niewywiązywania się zleceniodawcy z zobowiązań finansowych
  • Prawa do rozwiązania w przypadku trudności płatniczych
  • Identyfikacja alternatywnych źródeł finansowania
  1. Regularny Audyt Finansowy:
  • Okresowa kontrola sytuacji finansowej zleceniodawcy
  • Regularny audyt finansowania projektu
  • Monitorowanie czy płatności są dokonywane na czas
  • Wczesne wykrywanie ryzyk finansowych i podejmowanie niezbędnych środków

Jasne uregulowanie tych mechanizmów kontrolnych w umowie ma wielkie znaczenie dla finansowej trwałości projektu.

 

Jakie Są Punkty Uwagi przy Negocjacjach Umownych?

W negocjacjach międzynarodowych umów budowlanych należy najpierw upewnić się, że strony mają zdolność do zawierania umów. W tym celu bardzo ważne jest, aby strony zbadały wzajemne dokumenty upoważnień lub okólniki podpisów podczas fazy negocjacji lub na etapie zawierania umowy. Strony muszą ocenić istnienie zdolności prawnej strony przeciwnej zgodnie z obcym systemem prawnym, któremu podlegają.

Gdy tylko zostanie osiągnięte porozumienie w sprawie istotnych elementów umowy, należy wymienić list potwierdzający z podpisami osób upoważnionych do reprezentowania i związania stron. Zgodnie z artykułem 23 tureckiego Kodeksu Handlowego, list potwierdzający umożliwia związanie umów ustnych lub umów zawartych telefonicznie, telegraficznie lub faksem z tekstem pisemnym. Jeśli w określonym czasie nie zostanie zgłoszony sprzeciw wobec listu potwierdzającego, tekst listu uzyskuje jakość umowy pisemnej między stronami.

Podczas negocjacji najbardziej odpowiednią metodą jest sporządzenie umowy w języku wspólnie znanym stronom. Obecnie język angielski jest zazwyczaj preferowany z praktycznych powodów jako język międzynarodowych umów handlowych i gospodarczych. Ponadto ważne jest zawieranie umów o zachowaniu poufności podczas negocjacji, regularne prowadzenie protokołów z negocjacji oraz jasne określenie wiążącego charakteru umów wstępnych.

W negocjacjach umownych należy również jasno określić metody rozwiązywania sporów, które mogą powstać w przyszłości (sąd lub arbitraż). Szczególnie gdy jedna ze stron jest państwem lub instytucją państwową, należy wyjaśnić kwestię immunitetu sądowego i uzyskać niezbędne zrzeczenia się. Ponadto należy również wziąć pod uwagę wykonalność decyzji wybranej metody rozwiązywania sporów w krajach, w których znajdują się aktywa i roszczenia stron.

 

W celu uzyskania dodatkowej pomocy lub konsultacji w tej sprawie możecie się z nami skontaktować.

Jak przygotowuje się międzynarodowy kontrakt budowlany w Turcji?

Yazıyı paylaşın: