مالکیت جواهرات در پرونده‌های طلاق تحت قانون ترکیه چگونه اثبات می‌شود؟

در پرونده‌های طلاق، اثبات مالکیت جواهرات داده شده در عروسی یکی از موضوعات بحث‌برانگیز است. بر اساس تصمیمات اخیر دادگاه عالی در ترکیه، جواهرات داده شده به زن در طول عروسی به عنوان هدیه به زن در نظر گرفته می‌شود، صرف نظر از اینکه چه کسی آنها را داده است و به عنوان اموال شخصی زن پذیرفته می‌شود. با این حال، وضعیت برای جواهرات یا پول داده شده به مرد متفاوت است. در چنین مواردی، در حالی که اقلامی مانند دستبند و گردنبند که به طور خاص به زن داده شده است به عنوان اموال زن در نظر گرفته می‌شود، پول و سکه‌های طلا به عنوان اموال مرد در نظر گرفته می‌شود.

اثبات مالکیت جواهرات در طلاق چگونه انجام می‌شود؟

ارائه مدارک مشخص به دادگاه برای تعیین مالکیت جواهرات در روند طلاق مهم است:

1) ویدئوها و عکس‌های عروسی: این‌ها شواهد بصری هستند که مستند می‌کنند جواهرات به چه کسی در عروسی داده شده است. این سوابق می‌توانند به عنوان مدرک قوی مالکیت جواهرات استفاده شوند.

2) اظهارات شاهدان: اظهارات افراد حاضر در عروسی درباره اینکه چه کسی جواهرات را دریافت کرده یا داده است می‌تواند به عنوان مدرک در دادگاه ارائه شود. شهادت شاهد می‌تواند ادعاهای طرفین را پشتیبانی کند.

3) لیست جواهرات: لیستی که جواهرات داده شده در عروسی را ثبت می‌کند، سند مهمی در مورد مالکیت این اقلام است. این لیست می‌تواند نقطه مرجعی در اختلافات احتمالی باشد.

4) فاکتورها و گواهی‌ها: فاکتورهای خرید یا گواهی‌های جواهرات داده شده در عروسی می‌تواند برای اثبات مالکیت جواهرات استفاده شود. این اسناد می‌توانند در اثبات مالکیت جواهرات موثر باشند.

5) سوابق بانکی: انعکاس پرداخت‌های انجام شده برای خرید جواهرات داده شده در عروسی در حساب‌های بانکی می‌تواند برای اثبات مالکیت استفاده شود. این سوابق می‌توانند نشان دهند چه کسی جواهرات را خریداری کرده است.

6) اظهارات طرفین: توضیحات یا اظهارات طرفین در مورد مالکیت جواهرات می‌تواند به عنوان مدرک در نظر گرفته شود. این اظهارات می‌توانند زمانی که با سایر مدارک پشتیبانی شوند، موثر باشند.

7) سند جهیزیه: این سندی است که قبل یا در طول عروسی تهیه می‌شود و حاوی لیستی از اقلام جهیزیه عروس است. این سند می‌تواند به عنوان مدرکی برای اینکه آیا جواهرات داده شده در عروسی متعلق به عروس یا داماد است، استفاده شود.

8) سند مهریه: طبق قانون اسلامی، این سندی است که مقدار مهریه‌ای را که مرد باید به زن در طول ازدواج بدهد مشخص می‌کند و این تعهد را مستند می‌کند. سند مهریه می‌تواند برای اثبات اینکه جواهرات متعلق به زن است استفاده شود.

9) اقرار: این زمانی است که یکی از طرفین به وضوح می‌پذیرد که جواهرات داده شده در عروسی متعلق به چه کسی است. این پذیرش می‌تواند به صورت شفاهی یا کتبی انجام شود و ارزش مدرکی دارد.

10) سوگند: سوگند خوردن طرفین در دادگاه برای تعیین اینکه جواهرات داده شده در عروسی متعلق به چه کسی است، روشی است که می‌تواند برای اثبات حقیقت استفاده شود. سوگند می‌تواند به عنوان مدرک قوی پذیرفته شود.

توجه: بار اثبات بر عهده طرفی است که ادعا می‌کند. مدارک کتبی و اثبات‌های عینی ترجیح داده می‌شوند. دادگاه با ارزیابی تمام مدارک با هم تصمیم می‌گیرد. اثبات قطعی همیشه ممکن نیست.

 

تصمیمات دادگاه عالی درباره اثبات مالکیت جواهرات در طلاق در حقوق ترکیه:


” (…) خواهان می‌تواند اقلام با ارزشی را که ادعا می‌شود در گاوصندوق اجاره‌ای است با هر نوع مدرکی ثابت کند. با این حال، در محدوده پرونده، هیچ مدرکی برای اثبات ادعا به جز ادعای انتزاعی خواهان که حاوی اظهارات متناقض است، وجود ندارد. هیچ مدرکی مانند سند جواهرات، عکس، ضبط ویدئویی یا فاکتور در مورد جواهرات داده شده در عروسی وجود ندارد، و همچنین هیچ مدرکی در مورد جواهرات ذکر شده وجود ندارد.(…)

شعبه یازدهم مدنی پرونده: 2019/1779 تصمیم: 2020/5237 تاریخ: 19.11.2020


(…) در مورد پرونده مشخص؛ اگرچه دادگاه در بخش A/3 بررسی کارشناس بر اساس فیلم مدرک ارائه شده به پرونده تعیین کرد که یک “دستبند ساده 36 گرمی، به ارزش 3،096.00 لیر ترکیه” به عنوان جواهرات وجود داشت، حکم برای یک “دستبند ساده 86 گرمی، به ارزش 3،096.00 لیر ترکیه” صادر شد، بنابراین در حکم از تقاضا فراتر رفته است.(…)

بنابراین، صدور حکم دادگاه به صورت کتبی، برخلاف قاعده پایبندی به ادعا، بدون در نظر گرفتن حقایق مادی و قانونی توضیح داده شده در بالا، صحیح تشخیص داده نشد و نیاز به نقض داشت.

شعبه سوم مدنی پرونده: 2018/2732 تصمیم: 2018/12190 تاریخ: 29.11.2018


(…) در پرونده طلاق، دادگاه محلی از یک کارشناس خواست تا نوار ویدئویی مدرک مراسم عروسی برگزار شده بین طرفین را تحلیل کند. در گزارشی که توسط کارشناسی که نوار عروسی و مراسم هدیه دادن را تماشا کرده بود تهیه شد؛ طلای داده شده به عروس توسط داماد و خانواده‌اش در عروسی مشخص شد، و گفته شد که ارزش کل این طلا در تاریخ دادخواست 6،296.00 لیر ترکیه بود. پس از تهیه این گزارش کارشناسی، خوانده-خواهان متقابل … دادخواست اصلاحی ارائه کرد و ادعای خود را در مورد ارزش طلا از 5،000.00 لیر ترکیه به 6،296.00 لیر ترکیه افزایش داد (…)

شعبه چهارم مدنی پرونده: 2011/627 تصمیم: 2012/3022 تاریخ: 28.02.2012


 

برای کمک یا مشاوره بیشتر در این زمینه، می‌توانید با ما تماس بگیرید.

مالکیت جواهرات در پرونده‌های طلاق تحت قانون ترکیه چگونه اثبات می‌شود؟

Yazıyı paylaşın: